جنرال موتورز از نسل بعدی پیشرانه‌ی دورامکس رونمایی کرد

سرانجام انتظارها به پایان رسید و جنرال موتورز به طور رسمی از پیشرانه‌ی توربودیزل ۶.۶ لیتری و هشت سیلندر خورجینی با نام دورامکس رونمایی کرد. نمی توان این حقیقت را کتمان کرد که این پیشرانه مورد بازنگری اساسی و سنگین قرار گرفته است، جنرال موتورز اعلام کرده است که تنها قسمت‌هایی از این پیشرانه که بدون تغییر باقی مانده اند و همچنان با پیشرانه‌ی دورامکس LML فعلی مشابه هستند، طول کورس و قطر پیستون هستند که این مورد سبب شده است تا حجم ۶.۶ لیتری این پیشرانه همچنان بدون تغییر حفظ شود. تقریبا تمامی قطعات دیگر این پیشرانه، برای سال ۲۰۱۷ به طور کامل تغییر کرده اند.

نتیجه‌ی سودمند این تغییرات افزایش ۴۸ اسب بخاری قدرت و ۱۹۶ نیوتون متری گشتاور است، ضمن اینکه دمای کارکرد پیشرانه نیز به منظور دستیابی به دوام و پایداری بیشتر در زیر فشار کاری زیاد، کاهش یافته است. سرسیلندر و بلوک اصلی پیشرانه نیز تقویت شده و قوی‌تر از قبل شده‌اند و حجم جریان روغن پیشرانه نیز افزایش یافته است. در این پیشرانه‌ی جدید از سیستم توربوشارژر با عملگر و کنترل الکترونیکی استفاده شده است و درب سوپاپ و کارتل روغن نیز برای کاهش صدای تولید شده توسط پیشرانه از جنس مواد عایق صوتی طراحی شده‌اند.

گری آروان مسئول تیم مهندسی پیشرانه‌ی دورامکس جدید در این مورد می‌گوید:

تمامی بخش‌های دورامکس جدید طوری طراحی شده‌اند تا بتوانند با دستیابی به بیشترین گشتاور در دورهای پایین‌تر عمل یدک‌کشی و حمل بار را آسان‌تر کنند. شما از همان لحظه‌ی اول روشن کردن این پیشرانه متوجه این تغییرات و بهینه سازی‌ها خواهید شد و در هنگام حرکت در بزرگراه‌ها چه با تریلر و چه بدون تریلر، این تغییرات را خواهید پسندید.

پیشرفت‌های صورت گرفته، به پیشرانه‌ی یاد شده این اجازه را داده‌اند تا ۹۰ درصد گشتاور خود را از دور موتور ۱۵۵۰ دور بر دقیقه در اختیار داشته باشد و تا دور ۲۸۵۰ دور بر دقیقه نیز آن را حفظ کند. در دور موتور ۱۶۰۰ دور بر دقیقه این پیشرانه تمام گشتاور ۱۲۳۳ نیوتون متری خود را آزاد می‌کند و در دور موتور ۲۸۰۰ دور بر دقیقه نیز به اوج قدرت ۴۴۵ اسب بخاری خود می‌رسد. چنین منحنی گشتاور پایداری، باعث بهبود بسیار زیاد توانایی پیشرانه‌ی دورامکس برای حمل بار و یدک‌کشی شده است. مشخصات پیشرانه‌ی جدید نشان می‌دهد که گشتاور آن نسبت به نسل قبلی این پیشرانه به مقدار ۱۹ درصد و قدرت تولیدی آن نیز به میزان ۳۸ درصد افزایش یافته است.

جزئیات بیشتر پیشرانه‌ی Duramax

پیشرانه‌ی دورامکس ۲۰۱۷ از یک بلوک موتور چدنی برخوردار است و دیواره‌ی سیلندرهای آن نیز به روش القایی تقویت شده‌اند. قطر سیلندرهای این پیشرانه ۱۰.۲ ساتی متر و طول کورس سیلندرها نیز برابر با ۹.۸ سانتی متر است. این ابعاد عملا تنها بخش‌هایی هستند که با پیشرانه‌ی قبلی مشترک هستند. بلوک موتور این پیشرانه برای افزایش مقاومت از طراحی deep-skirt برخوردار است. یاتاقان‌های این پیشرانه سوراخکاری شده و با چهار عدد پیچ در جای خود مستحکم شده‌اند. این مساله به حفظ مطمئن میل لنگ در جای خود کمک می‌کند. میل لنگ این پیشرانه از جنس میکرو آلیاژ فولاد بوده و مورد تقویت قرار گرفته است، محل اتصالات شاتون‌ها به میل لنگ نیز دارای ابعاد بزرگ‌تری است. برینگ‌های این پیشرانه نیز دارای ابعاد بزرگ‌تری هستند تا دوام و عمر پیشرانه در شرایط کاری سنگین افزایش پیدا کند.

سیستم روانکاری (روغنکاری) جدید این پیشرانه، جریان روغن بیشتری را نسبت به نسل قبلی فراهم می‌کند. این سیستم، روغنکاری توربوشارژرها را نیز بر عهده دارد و نازل‌های پاشش سوخت به زیر پیستون‌ها برای خنک کاری بهتر، دو برابر روغن بیشتر را پاشش می‌کنند. برای پایین نگه داشتن دمای روغن نیز ابعاد خنک‌کن روغن این پیشرانه ۵۰ درصد بزرگ‌تر از قبل شده است. کارتل روغن دو تکه‌ی این پیشرانه در بخش بالایی خود از آلومینیوم ساخته شده است در حالی که قسمت پایینی آن دارای روکشی از فولاد است تا صدای پیشرانه کاهش پیدا کند.

سیستمی جدید نیز در این پیشرانه به کار گرفته شده است که “Venturi Jet Drain Oil Seprator” یا سیستم جداساز روغن نام دارد. این سیستم بخار روغن موجود در محفظه‌ی میل‌لنگ را جمع‌آوری کرده و آن را دوباره به شکل روِن به داخل کارتل می‌فرستد. این نخستین بار است که از این سیستم در این کلاس از پیشرانه‌ها استفاده می‌شود.

پیستون‌های جدید این پیشرانه از جنس آلومینیوم ریخته‌گری شده هستند. قسمت تاج این پیستون‌ها بلندتر بوده و قسمت محفظه‌ی احتراق آن دوبار ذوب شده است. این دوباره ذوب کردن در هنگامی صورت می‌گیرد که ریخته‌گری پیستون به پایان رسیده باشد و با دوباره حرارت دادن به آن، محفظه‌ی احتراق را ایجاد می‌کنند. پس از آن پیستون برای ماشین کاری نهایی ارسال می‌شود.

در ساخت سرسیلندر این پیشرانه از آلومینیوم استفاده شده است و به گفته‌ی جنرال موتورز، دورامکس اولین پیشرانه‌ی دیزلی در این کلاس است که از سیرسیلندر آلومینومی بهره‌مند است. برای ایجاد اتصال فوق العاده قوی بین سرسیلندر و بلوک موتور، به ازای هر سیلندر شش عدد پیچ در سرسیلندر وجود دارد. نحوه‌ی قرارگیری میل سوپاپ نیز در داخل خود سرسیلندر است و برای دستیابی به بیشترین جریان هوا، به ازای هر سیلندر چهار سوپاپ وجود دارد.

توربوشارژرهای این پیشرانه از انواع دارای فشار متغیر یا اصطلاحا (variable-geometery turbocharger) هستند و گفته می‌شود توانایی تولید حداکثر فشار ۱۹۳ کیلوپاسکال را دارند. تغییر فشار در توربوهای جدید به صورت الکترونیکی انجام می‌گیرد و این مورد سبب شده تا فشار بوست توربوها در بازه‌ی زیادی از دور موتور در دسترس باشد. سیستم ترمز اگزوز (ترمز موتور) نیز به صورت یکپارچه در دورامکس جدید موجود است و به این پیشرانه اجازه می‌دهد تا کنترل بهتری بر روی ترمزگیری پیشرانه داشته باشد.

روشن شدن دورامکس جدید در صبح‌های سرد کاملا بدون دردسر انجام می‌شود چون این پیشرانه از شمع‌های گرمکن جدیدی استفاده می‌کند که دارای کنترل کامپیوتری هستند و حتی در صورتی که دمای بیرون منفی ۲۸ درجه‌ی سلسیوس باشد در کمتر از ۳ ثانیه می‌توانند محفظه‌ی احتراق را گرم کنند و این کار بدون وجود گرمکن بلوک موتور انجام می‌شود.

وجود یک سیستم بازچرخانی گازهای اگزوز (EGR) جدید در این پیشرانه به کاهش انتشار گاز NOx حتی پیش از رسیدن گازهای اگزوز به کاتالیزور کمک کرده است. یک خنک‌کن اختصاصی وظیفه‌ی خنک کردن گازهای اگزوز را پیش از ورود دوباره به محفظه‌ی احتراق بر عهده دارد. این کار باعث کاهش دمای هوای ورودی شده و کارایی پیشرانه را افزایش می‌دهد.

افزایش استفاده و محبوبیت سوخت‌های بیودیزل برای پیشرانه‌ی دورامکس تهدیدی محسوب نمی‌شود، چرا که این پیشرانه می‌تواند با سوخت بیودیزل B20 نیز کار کند. جنرال موتورز به استفاده از جعبه دنده‌ی خودکار شش سرعته‌ی آلیسون ۱۰۰۰ در کنار پیشرانه‌ی دورامکس ادامه خواهد داد. برخی از قطعات داخلی این جعبه دنده برای افزایش مقاومت در برابر گشتاور ورودی مورد تقویت قرار گرفته اند.