معرفی خودروی آریو S300

حدود ۲۰ سال پیش بود که صحبت از تولید خودروی ملی به بحث داغ رسانه‌های ایران تبدیل شد. گویا مدیران سایپا و ایران خودرو، به فکر توسعه‌ی کارخانه‌های خود بودند تا فراتر از یک مونتاژکار پراید و پژو در بازار جهانی باشند. سال‌ها گذشت و نه‌تنها خریدار ایرانی به محصولی بهتر از سمند و تیبا نرسید، بلکه خودروسازان وطنی هم، توان مونتاژ مدل‌های روز کره‌ای و فرانسوی با قیمت مناسب خانواده‌های ایرانی را از دست دادند. مخارج سنگین تولید خودرو در کشور که عمدتا به دلیل ضعف مدیریتی و سخت‌افزاری است، در کنار مالیات‌های سنگین مربوط به قطعات و ارزش افزوده؛ چاره‌ای جز پناه بردن خودروسازان کشور به محصولات چینی، باقی نمی‌گذارد.

کمتر از ۱۲ سال پیش، شرکت زوتیه چین، بنیان نهاده شد. این گروه صنعتی، کاملا خصوصی است و با نام کامل Zotye International Automobile Trading در شرق چین و شهر ژجیانگ فعالیت می‌کند. هرچند که برند زوتیه، جوان و کم‌سابقه به نظر می‌رسد، امروزه ۱۵ نوع خودروی مختلف تولید می‌کند که شامل ۹ کراس‌اور، ۳ مدل سدان و ۳ محصول کوچک در کلاس شهری است.این شرکت، از نظر کیفیت محصولات، در سطح اول خودروسازان چینی، ارزیابی می‌شود و با برندهای خارجی، از جمله تویوتا، دایهاتسو و فیات، همکاری دارد. با نگاهی به محصولات مختلف زوتیه، متوجه می‌شویم که ضعف طراحی در این برند، کمتر از دیگر خودروسازان چینی است، چراکه مدیران زوتیه، الگوبرداری از مدل‌های خارجی را اولویت خود قرار داده‌اند و در بسیاری موارد، از جمله خودروی آریو؛ حق امتیاز استفاده از یک پلت‌فرم معتبر را، خریداری کرده‌اند.

آنچه سایپا به نام آریو S300 مونتاژ می‌کند، با کد Z300 در میان محصولات زوتیه شناخته می‌شود و امروزه با مدل جدیدی به نام Z360 در خط تولید سازنده‌ی چینی، جایگزین شده است. خودروی Z300 در سال ۲۰۱۲ به تولید رسید و در زمان خود، بزرگ‌ترین محصول زوتیه محسوب می‌شد. پلت‌فرم این خودرو با تویوتا آلیون مشترک است و حتی در فرم چراغ‌ها نیز، کاملا مشابه نمونه‌ی ژاپنی است. آلیون، خودرویی است که صرفا در بازار ژاپن عرضه می‌شود و از سال ۲۰۰۱، به جای مدل‌های کورونا و کارینا، در فهرست تولیدات تویوتا قرار دارد. از نظر سایز بدنه، این محصول کوچک‌تر از کمری و بزرگ‌تر از کرولا است. شاسی و بدنه‌ی زوتیه Z300، با نسل دوم تویوتا آلیون که در سال ۲۰۰۷ معرفی شد، مشترک است و پس از فیس‌‌لیفت نمونه‌ی ژاپنی، با چراغ‌های جلوی جدید و کد Z۳۶۰ در خط تولید زوتیه، عرضه می‌شود. با این حساب، تفاوت دیگری میان Z300 و Z360 وجود ندارد و می‌توان پیش‌بینی کرد، آریو S۳۶۰ هم، به زودی در میان محصولات سایپا، حضور داشته باشد.

طراحی ظاهری و بدنه

آنچه مسلم است، در نمای بیرونی آریو با یک تویوتا مواجه هستیم که اصول طراحی خودرو، به خوبی در آن رعایت شده است و برخلاف بسیاری از محصولات چینی، توی ذوق نمی‌زند. همان‌طور که پیش‌تر اشاره کردیم، سازنده‌ی اصلی، کوچک‌ترین تغییری در ظاهر این خودرو ایجاد نکرده و به طرح اصلی وفادار مانده است، چراکه تویوتا آلیون، در خارج از ژاپن شناخته شده نیست.

در نمای روبروی آریو، شبیه به کرولای مدل ۲۰۱۲، سادگی و آرامش خاص محصولات تویوتا در آن زمان، به خوبی دیده می‌شود. کاپوت جلو، تقریبا صاف و فاقد خطوط حجم‌دهنده است، درحالیکه روی سپر و هماهنگ با چراغ اصلی، انحنای کوچکی وجود دارد. کشیدگی چراغ اصلی تا روی گلگیر و فرم کلی آن، حس اسپرت آریو را تقویت می‌کند. جلو پنجره نیز، با سه فضای خالی و ادوات فلزی براق ارائه می‌شود که در امتداد چراغ‌ها قرار دارد و با حداقل هزینه، جذابیت خوبی ارائه کرده است. روشنایی روز، داخل کاسه چراغ طراحی شده و با توجه به حضور لامپ‌های اصلی مدل هالوژنی، جلوه‌ای مدرن به آریو داده است، در حالیکه مه‌شکن‌های کوچکی هم، داخل فضای خالی و سیاه‌رنگ، در طرفین سپر وجود دارند. شاید با اندکی ظرافت و صرف هزینه‌ی بیشتر در طراحی سپر آریو و خصوصا قسمت خالی میانی، شاهد جلوه‌ی بهتری از این محصول بودیم، اما نباید هزینه‌ی تمام شده در یک سدان اقتصادی را، فراموش کرد.آنچه در نمای جانبی آریو، بیننده را به وجد می‌آورد، کشیدگی بدنه و طول ۴.۵ متری آن است که با توجه به قیمت نهائی خودرو، راضی کننده خواهد بود. سادگی بدنه و خودداری طراحان از اضافه کردن خطوط حجم دهنده به S۳۰۰، در نمای کناری این خودرو به اوج می‌رسد، به طوری‌که درها، صرفا در قسمت زیر شیشه و رکاب، دارای خطوط کم‌رنگ حجمی هستند و روی گلگیرها نیز، شاهد منحنی‌های پیچیده نیستیم. فریم درها، از پلاستیک ساه‌رنگ است، اما دستگیره‌ها و آینه‌های بغل، تمام فلزی و از هم‌رنگ بدنه هستند. آریو S۳۰۰، با رینگ‌های ۱۵ اینچ در نمونه‌ی استاندارد ارائه می‌شود که با توجه به طول بدنه، حقیر به نظیر می‌رسند و مسلما با نمونه‌های ۱۶ اینچ، جذابیت خودرو افزایش خواهد یافت.

در نمای پشت، طراحی هوشمندانه و زیبایی در آریو دیده می‌شود که با چراغ‌های بزرگ و فرم‌دهی خوب بدنه، چشم‌نواز و راضی کننده است. شیشه‌ی عقب، با شیب ملایمی همراه است که منجر به کوچک شدن درب صندوق می‌شود. از سویی دیگر، کاپوت عقب طوری طراحی شده است که خط حجم‌دهنده‌ی ناشی از سقف را ادامه دهد و حس یک خودروی فست‌بک را القا کند، هرچند که شیشه‌ی عقب ثابت است و همراه صندوق، تغییر وضعیت نمی‌دهد. دیگر نکته‌ی مثبت در طراحی آریو، چراغ‌های بزرگ عقب هستند که مزاحمتی برای کاپوت عقب ندارند و این موضوع، پهنای زیاد صندوق و امکان حمل بارهای عریض را فراهم می‌کند. سپر انتهای آریو، در نمونه‌ی استاندارد دارای چراغ راهنما یا شب‌رنگ است که در طرفین سپر قرار دارد و البته زیبایی خاصی ندارد، اما در مجموع، سپر عقب هماهنگی خوبی با فرم چراغ‌ها دارد و به خوبی، بخش عقب خودرو را حجم‌ می‌دهد.

ابعاد آریو S۳۰۰، شامل طول ۴۵۶۵ میلی‌متر با عرض ۱۷۶۶ میلی‌متر و ارتفاع ۱۴۸۶ میلی‌متر است که با فاصله محورهای ۲۷۰۰ میلی‌متر ارائه می‌شود.

طراحی داخلی و کابین

محصول چینی سایپا، در دو تیپ دنده دستی و اتوماتیک عرضه می‌شود که تفاوت‌هایی در فضای داخلی دارند. نمونه‌ی مجهز به جعبه‌دنده‌ی اتوماتیک، از آپشن‌های بیشتری بهره‌مند است و طبیعتا، با وجود نمایشگر ۷ اینچی و تجهیزات مرتبط با آن، جلوه‌ی بهتری در مقایسه با مدل دنده دستی دارد. علاوه بر این، قطعاتی از پلاستیک با طرح چوب، در نسخه‌ی گران‌تر وجود دارد که تاحدودی زیبایی آریو را افزایش می‌دهد.

با ورود به کابین خودرو، با پلاستیک سخت و خاکستری‌ رنگ داشبورد مواجه می‌شویم که طبق انتظار ما، زیباست اما کیفیت قابل قبولی ندارد. البته نباید با توجه به قیمت آریو، انتظاری فراتر از این داشت، ضمن اینکه بسیاری از چینی‌های بازار (از جمله مدل F۳ از BYD) در متریال فضای داخلی، بسیار ضعیف‌تر از آریو عمل کرده‌اند. فرم کلی داشبورد و ادوات آن، ساده و یک‌نواخت ارزیابی می‌شود، اما برای کسانی که تجربه‌ی سال‌ها رانندگی با سمندهای قدیمی، پراید و تیبا را داشته باشند، کاملا راضی کننده است. در نمونه‌ی استاندارد که نمایشگرلمسی وجود ندارد، یک LCD تک‌رنگ باریک دیده می‌شود که ساعت و موج رادیو را نشان می‌دهد و با یک فضای خالی عریض، محلی برای گوشی تلفن همراه یا وسایلی شبیه به آن را فراهم می‌کند. نکته‌ی مثبت در این نسخه‌ی آریو، امکان اتصال حافظه‌ی فلش از طریق درگاه USB است.

در نمونه‌ی با آپشن بالاتر، نمایشگر لمسی ۷ اینچ و کلیدهای متعدد وجود دارد، که مسلما جذاب‌تر از نسخه‌ی ارزان‌قیمت با سه کلیدگردان خواهد بود. میزان گرما یا سرمای سیستم تهویه، فشار باد فن‌ها و مسیر هوا، با دکمه‌های زیر نمایشگر تنظیم می‌شوند و برای این بخش، مانیتور تک‌رنگی جداگانه‌ای پیش‌بینی شده است. پیرامون نمایشگر اصلی هم، درگاه ورود CD، حافظه‌ی فلش، میکرو SD و کلیدهای کنترل سرگرمی‌های چند رسانه‌ای وجود دارند. دوربین عقب و ناوبری ماهواره‌ای هم، در این نسخه از آریو وجود دارد.

در کنار نمای ساده‌ی داشبورد، پنا پشت فرمان هم کاملا قدیمی و از مدافتاده است و اگر نمایشگر TFT میانی را نداشت، قابل مقایسه با نمونه‌های وطنی بود. با این حال، ترکیب عقربه‌های سنتی سرعت و دور موتور با مانیتوری که میزان باقی‌مانده‌ی سوخت، درجه حرارت پیشرانه و اطلاعاتی از این قبیل را نشان می‌دهد، کارایی این قسمت را افزایش داده است.

مسلما مهم‌ترین نکته‌ی فضای داخلی برای خریدار ایرانی، جنس داشبورد و کیفیت کار نمایشگرها نیست. کسی که برای خرید آریو S300 هزینه می‌کند، به دنبال اتاق جادار و راحتی سرنشینان است. از این نظر، می‌توان به زوتیه Z300 یا بهتر بگوئیم، تویوتا آلیون، نمره‌ی بسیار خوبی داد، چراکه نه‌تنها برای ردیف جلو، بلکه برای سرنشینان عقب هم، فضای جلوی زانو و بالای سر، فراتر از نیاز خواهد بود. هرچند که برای افراد در صندلی‌های ردیف دوم، امکانات خاصی وجود ندارد و حتی مجرای هوای تهویه‌ی مطبوع دیده نمی‌شود، با قد بالای ۱۸۰ سانتیمتر هم می‌توان حس خوبی داشت.

از نکات مثبت آریو، می‌توان به تودری‌ها اشاره کرد که هرچند پوشش پلاستکی و غیر چرم دارند، با ادواتی فلزی در دستگیره‌ها، به خوبی تزئین شده‌اند. صندلی‌های عقب، به سمت جلو جمع می‌شوند و فضای صندوق عقب را به طرز چشم‌گیری افزایش می‌دهند. قسمت صندوق بار، در حالت استاندارد؛ ۴۵۷ لیتر فضا دارد که ایده‌آل به نظر می‌رسد.

پیشرانه و قوای فنی

آریو S300، حتی در چین هم با قوای محرک قدرتند و فوق تصور، ارائه نمی‌شود. این خودرو صرفا از دو نوع پیشرانه‌ی تنفس طبیعی ۱.۵ لیتری و ۱.۶ لیتری استفاده می‌کند که فعلا، نمونه‌ی ۱.۶ لیتری توسط سایپا مونتاژ می‌شود. تناقض عجیبی میان اطلاعات این خودرو در سایت رسمی سایپا و شرکت خودروسازی زوتیه به آدرس zotyeglobal.com وجود دارد. بنا به ادعای سایپا، مدل ۱.۶ لیتری آریو S300، ۱۱۲ اسب بخار قدرت دارد، درحالیکه در سایت شرکت چینی، مدل ۱.۵ لیتری، چنین قدرتی ارائه می‌کند و نسخه‌ی ۱.۶ لیتری دارای قدرت ۱۲۰ اسب بخار است. هرچند که ۸ اسب بخار اختلاف، قابل چشم‌پوشی است و در کیفیت سواری آریو تاثیر خاصی نخواهد داشت، اطلاعات ارائه شده توسط مهندسان سایپا را، ملاک این بررسی قرار می‌دهیم.

پیشرانه‌ی ۱.۶ لیتری آریو، قدرت ۱۱۲ اسب بخار در دور موتور ۶۰۰۰ دور بر دقیقه همراه با گشتاور ۱۵۱ نیوتن‌متر از دور موتور ۴۰۰۰ دور بر دقیقه تولید می‌کند. با توجه به اینکه نمونه‌ی اتوماتیک این خودرو، دارای جعبه‌دنده‌ی چهار سرعته و مدل دستی، دارای گیربکس ۶ سرعته است، تفاوت زیادی در زمان سرعت‌گیری از صفر تا ۱۰۰ کیلومتر بر ساعت دیده می‌شود. مدل اتوماتیک، در زمانی حدود ۱۴ ثانیه به سرعت ۱۰۰ کیلومتر بر ساعت می‌رسد و با اندکی ارفاق، شاید بتوان عدد ۱۳.۵ را برای آن ثبت کرد، درحالیکه به شرط دنده‌ کشی در دورهای بالا، می‌توان در زمانی حدود ۱۲ ثانیه به سرعت ۱۰۰ کیلومتر بر ساعت رسید. میانگین مصرف سوخت، توسط سایپا ۶.۵ تا ۷ لیتر در ۱۰۰ کیلومتر عنوان شده است، درحالیکه عدد واقعی با بنزین ایرانی، بین ۷.۵ تا ۸ لیتر در ۱۰۰ کیلومتر خواهد بود. نهایت سرعت آریو S300، عدد ۱۷۰ کیلومتر بر ساعت برآورد می‌شود.

دیگر پیشرانه‌ی آریو، ۱.۵ لیتری به قدرت ۱۰۳ اسب بخار با گشتاور ۱۴۱ نیوتن‌متر است و با توجه به معرفی این نسخه در سایت سایپا، می‌توان احتمال داد که در آینده روی خط مونتاژ باشد. آمار دقیقی از عملکرد این خودرو در زمان‌گیری صفر تا ۱۰۰ کیلومتر در دسترس نیست، اما می‌توان یپش‌بینی کرد، در زمانی حدود ۱۵ تا ۱۶ ثانیه، به سرعت ۱۰۰ کیلومتر بر ساعت برسد و میانگین مصرف سوخت ۷ لیتر در ۱۰۰ کیلومتر داشته باشد.

پیشرانه‌های آریو، تولید کارخانه‌ی میتسوبیشی در چین و از نوع ۴ سیلندر خطی ۱۶ سوپاپ هستند. مدل ۱.۶ لیتری با کد ۴A92S و نمونه‌ی ۱.۵ لیتری با کد ۴A91Sشناخته می‌شوند. از طریق جدول زیر، می‌توانید مدل‌های مختلف زوتیه Z300 با پیشرانه‌های مختلف و آپشن‌های متفاوت را مقایسه کنید.

آپشن‌های رفاهی

همان‌طور که اشاره شد، مدل‌های مجهز به جعبه‌دنده‌ی دستی و اتوماتیک، از نظر سطح آپشن‌های متفاوت هستند. حداقل امکانات آریو شامل این تجهزیات خواهد بود: رینگ‌های ۱۵ اینچ با لاستیک‌های ۱۹۵/۶۵، گیربکس دستی ۶ سرعته، فرمان هیدرولیک، ترمزهای دیسکی عقب و جلو، شیشه بالابر برقی چهار سرنشین، چراغ مه‌شکن، گرم‌کن شیشه‌ی عقب، ایموبلایزر و کلید ضد سرقت، خاموشی تاخیری چراغ‌ها پس از پارک خودرو و چراغ‌های LED در عقب.

نمونه‌ی دنده اتوماتیک آریو، دارای نمایشگر لمسی ۷ اینچ، ناوبری ماهواره‌ای به زبان فارسی، دوربین و سنسور عقب است. این خودرو، احتمالا با رینگ‌های ۱۶ لینچ و لاستیک ۲۰۵/۵۵ عرضه خواهد شد. دیگر تفاوت مهم این مدل یا نسخه‌ی دنده دستی، داشتن سانروف برقی است که برای بعضی از هم‌وطنان، جذابیت ویژه‌ای دارد.

تست تصادف و آپشن‌های ایمنی

آریو S300، برخلاف بسیاری از محصولات چینی، ایمنی قابل قبولی در استحکامات بدنه دارد. هرچند که داشتن ۵ ستاره‌ی ایمنی از بنیاد تست تصادف و استاندارد چین (C-NCAP)، در فهرست مشخصات اکثر خودروهای این کشور دیده می‌شود، پس از جستجو در اینترنت توانستیم به فیلم نسبتا کاملی از آزمایش تصادف با آریو (زوتی Z300) برسیم که در ادامه‌ی مطلب قابل مشاهده است.

دانلود با کیفیت ۳۶۰p  ۷۲۰p

با دیدن فیلم فوق، متوجه مقاومت خوب آریو در برخورد با موانع می‌شویم که البته با توجه به اینکه شاسی و بدنه، طراحی تویوتا است، قابل پیش‌بینی بود. این خودرو، صرفا با ۲ کیسه‌ی هوای مخصوص راننده و سرنشین جلو در ایران فروخته خواهد شد. هرچند که آپشن ایمنی کنترل کشش (ESP) در آریو وجود ندارد، می‌توان از ترمز ASB و EBD بهره برد.

آزمون رانندگی و بررسی فنی

صحبت از نکات مثبت و منفی آریو S300 برای نگارنده مشکل است. از یک سو با خودرویی مواجه هستیم که با محصولی در سطح استانداردهای جهانی فاصله دارد و از سویی دیگر، قیمت نهائی و امکاناتی که در اختیار می‌گذارد، فراتر از محصولات وطنی، مثل سمند و پژو است.

با نگاهی خوش‌بینانه، متوجه می‌شویم که آریو، محصولی چینی، مونتاژ ایران و با لباس ژاپنی محسوب می‌شود که ظاهری چشم‌نواز و قابل قبول دارد. این خودرو، یک سدان خانوادگی است که فضای بسیار خوبی فراهم می‌کند که برای ۵ سرنشین بلند قد، کافی و برای ۴ سرنشین، ایده‌آل است. علاوه بر راحتی پاها، فاصله‌ی خوب سقف با سر و دید مناسب راننده به اطراف، می‌توان از صندوق بار جادار آریو نیز تعریف کرد، که با توانایی خواباندن صندلی‌های عقب، جذابیت خاصی دارد. نمونه‌ی گران‌تر، دارای نمایشگر ۷ اینچی است، که عملکرد نسبتا سریع و قابل قبولی دارد، با توجه به سایز بدنه، وجود دوربین عقب، لازم به نظر می‌رسد. البته تقریبا تمامی افرادی که آریو دنده دستی می‌خرند و طبیعتا از نعمت مانیتور لمسی، ناوبری ماهواره‌ای و دوربین پارک محرومند، با پرداخت مبلغی در حدود ۱.۵ میلیون تومان، آپشن‌های فوق را خریداری و استفاده می‌کنند.

از دیدگاه فنی، شاید پیشرانه‌ی ۱.۶ لیتری، برای یک سدان ۴.۵ متری؛ کافی به نظر نرسد، اما نباید فراموش کنیم که قدرت ۱۱۲ اسب بخار، برای خودرویی که حدودا ۱۳۰۰ کیلوگرم وزن دارد، آزاردهنده نیست و شتابی در حد یک تندر ۹۰ (با وزن و پیشرانه مشابه) فراهم می‌کند. لازم به توضیح است، خودروهایی مثل پژو پارس استاندارد و سمند معمولی، با پیشرانه‌های ۱.۸ لیتری، حدود ۱۰۰ اسب بخار، قدرت و ۱۲۰۰ کیلوگرم وزن دارند، درحالیکه آریو، حدود ۲۰ درصد، مصرف سوخت کمتری ارائه می‌کند و البته، آپشن‌های متنوع‌تری دارد.از لحظه‌ای که پشت فرمان محصول چینی سایپا نشستیم، سطح توقعات را به میزان قیمت خودرو، کاهش دادیم. اولین نکته‌ی منفی آریو، صدای نسبتا زیادی است که به داخل اتاق می‌رسد. این موضوع، هرچند آزاردهنده و گوش‌خراش نیست، آرامش کابین را کاهش می‌دهد. افرادی که نسخه‌ی دنده اتوماتیک S300 را تهیه کنند، مطمئنا توقع امکانات بیشتری نسبت به نمونه‌ی دنده دستی دارند، اما درقبال ۸ میلیون تومان اضافه پرداخت، خودروی کندتر و کم‌رمق‌تر خواهند داشت. گیربکس اتوماتیک ۴ سرعته، آرام و کم‌تنش عمل می‌کند، اما در شتاب‌گیری‌ها قابل مقایسه با نسخه‌ی ۵ سرعته‌ی دستی نیست و خسته‌کننده خواهد بود. از سویی دیگر، علاوه بر جعبه‌دنده‌ی مذکودر، نمایشگر و متعلقات، صرفا یک سانروف برقی نصیب خریدار آریو اتوماتیک می‌شود و خبری از صندلی برقی، تهویه خودکار و امثالهم نخواهد بود.

در مجموع می‌توان اینگونه نتیجه گرفت، که نسخه‌ی دنده دستی، با توجه به قیمت منطقی و امکاناتی که ارائه می‌کند، ارزش خرید مناسبی دارد، چرا در این خودرو، برترهای واضحی نسبت به نمونه‌های ساخت ایران دیده می‌شود. با خرید آریو دنده دستی و چند میلیون تومان آپشن اضافی، مصرف سوخت قابل قبول، شتاب متعادل، فضای خوب و ایمنی نسبی در اختیار خواهد بود. این در حالی است، که دیگر نسخه‌ی آریو، صرفا عاشقان خودروهای دنده اتوماتیک ارزان‌قیمت را، راضی خواهد کرد.

قیمت نهائی و مقایسه با رقبا

سال گذشته، نمونه‌ی چینی آریو با آپشن‌های نسبتا کامل، به قیمتی بیش از ۷۰ میلیون تومان فروخته شد و مسلما مورد توجه بازار قرار نگرفت، اما سایپا، نسخه‌ی مونتاژ داخل و مجهز به گیربکس اتوماتیک را، ۵۶ میلیون و ۵۰۰ هزار تومان قیمت‌گذاری کرده است که تفاوت خاصی با نمونه‌ی مشابه ساخت چین ندارد. آریو S300 با جعبه‌دنده‌ی دستی نیز، به قیمت ۴۸ میلیون تومان فروخته می‌شود. این خودروها با شرایط اقساطی متنوعی همراه هستند که پیش‌پرداخت ۱۳ تا ۱۸ میلیون تومان و اقساط ماهانه ۱.۵ میلیون تومان را شامل می‌شود. سایپا اعلام کرده است، آریو با پیشرانه‌ی ۱.۵ لیتری و جعبه‌دنده‌ی دستی، قیمتی کمتر از ۴۵ میلیون تومان خواهد داشت و به‌زودی پیش‌فروش خواهد شد.

با توجه به اختلاف قیمت ۸ میلیون تومانی در آریو دستی و اتوماتیک، می‌توان هرکدام از این خودروها را، با نمونه‌ی مشابه خود مقایسه کرد. تنها خودروی سدان چینی، که زیر ۵۰ میلیون تومان قیمت دارد، مدل F3 ساخت BDY است که به عقیده‌ی نگارنده، کیفیت ساخت پایین‌تری در مقایسه با آریو ارائه می‌کند و محصول ارزشمندی نیست. امروزه با هزینه‌ای در حدود ۴۸ میلیون تومان، می‌توان به پژو ۲۰۷ دنده دستی (۴۵ میلیون تومان)، تندر ۹۰ اتوماتیک (۴۹ میلون تومان)، ساندرو دنده‌ای (۴۸ میلیون تومان)، سمند دنا ۱.۷ لیتری (۴۷ میلیون تومان) فکر کرد. اگر حفظ ارزش خودرو به هنگام فروش و نقدشوندگی سریع آن، برای شما اهمیت دارد؛ بهتر است خرید آریو S300 و دیگر خودروهای چینی را فراموش کنید. اما، اگر از آن دسته افراد هستید که به ندرت خرید و فروش خودرو می‌کنند، می‌توان کیفیت سواری و امکانات آریو را، تا حدودی برتر از نمونه‌های هم‌قیمت ایرانی دانست و به خرید آن، توجه نشان داد.

علاقه‌مندان آریو اتوماتیک، قرار است ۵۶ میلیون تومان برای آن بپردازند. اگر این خودرو را با محصولات چینی مشابه مقایسه کنیم، نسبت به جک J۵، بریانس H330۰، مدل ۳۶۰ برند MG و بسترن B30، برتری قابل ملاحضه‌ای ندارد و حتی اتاق بزرگ آن، فراتر از MG360 نیست. اما نباید فراموش کرد، مدل‌های دنده دستی و اتوماتیک MG، به ترتیب ۵۶ و ۶۵ میلیون تومان قیمت دارند و بسترن B30 هم با گیربکس اتوماتیک، ۵۸ میلیون تومان، قیمت‌گذاری شده است. از سویی دیگر، سمند دنا پلاس، تندر ۹۰ پلاس و پژو ۲۰۷ اتوماتیک با قیمت‌های بالای ۵۰ میلیون تومان، ارزش خرید بالایی ندارند. با این اوصاف، می‌توان رقیبان اصلی آریو S300 اتوماتیک را، محصولاتی از چین دانست که بسترن B30، مهم‌ترین آنها در آینده خواهد بود.