معرفی پژو 5008 مدل ۲۰۱۷

بنظر می‌رسد که شرکت خودروسازی پژو، در برنامه‌ی خود مبنی بر، اضافه کردن بر طول نسل جدید ۳۰۰۸ و اضافه کردن دو صندلی بیشتر در عقب، و معرفی مدل جدید ۵۰۰۸، زیاد موفق نبوده است.

در واقع، ۵۰۰۸ با جایگاه راننده‌ بلندش، بیش از هر چیزی حس یک خودروی چند منظوره (MVP) را القا می‌کند؛ که این مورد به رقیب اصلی‌اش، اشکودا کودیاک (Kodiaq)، مزیت بیشتری می‌دهد. پژو ۵۰۰۸ نکات مثبتی هم دارد: طراحی خوب و زنده‌ی فضای داخلی، کابین با طرفیت هفت سرنشین، جنس خوب موارد استفاده شده در کابین و چندین گجت و ویژگی که به‌صورت استاندارد با خودرو ارائه می‌شوند. در مدل‌های گران‌تر، ویژگی‌هایی چون ماساژ صندلی نیز در دسترس است.

در ردیف دوم که سه سرنشین قرار می‌گیرند، فضای پا مناسب است؛ اما فضای مورد نیاز برای سر، به اندازه‌ی کافی تعبیه نشده است. در ردیف آخر می‌توان دو فرد بزرگسال را قرار داد، ولی به قدری فضا کم است، که احتمالاً در طول سفر فقط سر و صدای دو سرنشین آخر را باید تحمل کرد. در جاده اما، رانندگی با ۵۰۰۸ از ۳۰۰۸ بهتر است و در دست اندازها، سواری راحت‌تری را ارائه می‌دهد. با وجود اینکه ۵۰۰۸، تقریبا ظاهر یک شاسی بلند را دارد، ولی برای آن، سیستم تمام چرخ محرک وجود ندارد؛ تیم مهندسی پژو، سیستمی با عنوان کنترل چسبندگی پیشرفته را برای جلوگیری از سُر خوردن در شرایط بارانی، در نظر گرفته‌اند که به‌صورت آپشن در دسترس است.

در واقع باید گفت، پژو ۵۰۰۸، همان ۳۰۰۸ در جثه‌ی بزرگ‌تر و البته بدون سیستم تمام چرخ محرک است! در ادامه به نقد و بررسی جیمز بچلِر از تیم وب‌سایت CarBuyer توجه کنید.

جیمز معقتد است که ۵۰۰۸، همان ۳۰۰۸ است که ابعاد آن افزایش پیدا کرده است؛ پژو ۳۰۰۸ از نظر وب‌سایت CarBuyer، بهترین خودروی سال ۲۰۱۷ انتخاب شده بود. جیمز به دنبال پاسخ به این سوال است: آیا ۵۰۰۸ نیز به مانند مدل ۳۰۰۸ انقلابی عمل کرده است؟ یا به یک خودروی MVP تغییر اندازه داده است و فقط ظاهر یک SUV را دارد؟

جیمز از کابین شروع می‌کند:

فضای داخلی ۵۰۰۸، دقیقا مشابه ۳۰۰۸ است، و حس یک خودروی مفهومی را دارد. عاشق طراحی کابین هستم، طراحی داشبورد به گونه‌ای است که گویا به دور راننده قرار گرفته است. فرمان جدید و کوچک پژو بطور کلی عالی است، و کلیدهای عملکردی روی داشبورد با طراحی زیبای پیانو ساخته شده‌اند. پلاستیک استفاده شده در کابین واقعا با کیفیت است. اما از لحاظ فضای جاسازی وسایل در جلو، ۵۰۰۸ خوب عمل نکرده است.

جیمز در ادامه درب داشبورد را باز می‌کند:

تا حالا فضای بار داشبورد به این کوچکی ندیده بودم، اصلا هیچ چیزی را نمی‌توان در آن جاسازی کرد حتی یک بسته چیپس! ولی خوشبختانه فضای موجود در آرم‌رست، قابلیت جاسازی یک بسته چیپس را دارد!

جیمز از نقد فضای کم جاسازی وسائل در کابین دست می‌کشد و به بررسی فناوری‌های موجود در ۵۰۰۸ مانند ماساژور صندلی و سیستم تهویه می‌پردازد. تمام مدل‌های پژو، پنل فرمان دیجیتال و پیشرفته‌ای دارند که رهیاب ماهواره‌ای، سیستم اتصال تلفن همراه، سرعت سنج و … در این قسمت نمایش داده می‌شود. بطور کلی چهار مدل مختلف از پژو ۵۰۰۸ در دسترس است که وجود ویژگی‌هایی چون اپل‌کار پلی و اندروید اوتو، سیستم ترمز اضطراری خودکار، سنسور دنده عقب، سان‌روف و … برای هر نسخه متفاوت است.

جیمز به ردیف دوم ۵۰۰۸ می‌رود:

در ردیف دوم فضای خوبی وجود دارد. همانطور که می‌بینید سه صندلی جدا وجود دارد که در مدل ۳۰۰۸ اینگونه نیست. فضای پا مناسب است و در جایگاه کنار در، دو بطری آب معدنی جا می‌شود. البته برای جاسازی اشیاء، در این ردیف فضاهای دیگری هم تعبیه شده است. در زیر پایی فضای کوچکی وجود دارد. از آنجایی که صندلی‌های این ردیف مستقل هستند، تنظیمات هر کدام هم جداگانه انجام می‌شود. اما بزرگترین مشکل ۵۰۰۸ در صندلی‌های ردیف دوم، فضای نامناسب سر است. قد من حدود ۱۷۸ سانتی‌متر است و تقریباً سرم به سقف چسبیده است. حتی با وجود پنل شیشه‌ای سقف، باز هم فضای سر نامناسب است. عجیب این است که فضای سر در ۳۰۰۸ بهتر است! شاید بخاطر مستقل بودن سه صندلی باشد.

 

 

جیمز با خواباندن صندلی‌های ردیف دوم، به ردیف سوم می‌رود. البته برای نشستن در ردیف سوم، فقط کنار دادن یک صندلی کافی است، جیمز برای نمایش بهتر فضای عقب، تمام صندلی‌ها را می‌خواباند:

فضای ردیف آخر، خیلی هم بد نیست. برای مسافرت‌های کوتاه برای بزرگسالان مناسب است و برای کودکان هم فضای کاملا کافی وجود دارد. اما جالب این است که فضای سر ردیف آخر، از ردیف دوم بیشتر است، واقعا عجیب است!

جیمز به سراغ صندوق عقب می‌رود:

درب صندوق عقب، مثل تمام مدل‌های معمول امروزی، برقی است. با بودن تمام هفت صندلی، همانطور که انتظار می‌رفت، فضای صندوق عقب، زیاد نیست. فقط یک چمدان کوچک را می‌توان در عقب جای داد. البته می‌توان دو صندلی ردیف آخر را به سادگی کاملا جدا کرد.

جیمز در ادامه تمام صندلی‌های ردیف دوم و سوم را می‌خواباند تا فضای زیاد ایجاد شده را نمایش دهد.

قوای فنی و آزمایش رانندگی

ارزان‌ترین پیشرانه‌ی موجود، موتور بنزینی ۱.۲  لیتری توربو با ۱۲۸ اسب بخار است که امکان سفارش جعبه دنده‌ی خودکار یا دستی نیز وجود دارد. پیشرانه‌ی موجود دیگر، بنزینی با حجم ۱.۶ لیتر توربو با توان خروجی ۱۶۳ اسب بخار است که فقط با جعبه دنده‌ی خودکار عرضه می‌شود.مدل‌های دیزلی شامل، مدل ۱.۶ لیتری با ۹۹ اسب بخار یا ۱۱۸ اسب بخار و مدل‌های دو لیتری با ۱۴۸ یا ۱۷۸ اسب بخار است.مدل پایه با قدرت ۹۹ اسب بخار، در زمان ۱۳.۶ ثانیه و مدل دیزلِ ۱۷۸ اسب بخاری در زمان ۹.۱ ثانیه به سرعت ۱۰۰ کیلومتر بر ساعت می‌رسد.

مدلی که جیمز آن را آزمایش می‌کند، ۱.۲ لیتری سه سیلندر توربو بنزینی است. جیمز می‌گوید:

موتور خوبی دارد و همیشه آماده‌ی گاز خوردن است. اگر دو یا سه سرنشین داشته باشید، این پیشرانه کاملا جوابگو خواهد بود. ولی اگر تعداد بیشتری سرنشین، مثلا هفت تا یا بار زیادی دارید، بهتر است که مدل بنزینی یا دیزلی ۱.۶ لیتری را تهیه کنید.

جیمز در مورد هندلینگ ۵۰۰۸ مشکلی نمی‌بیند و در واقع معتقد است که جثه‌ی بزرگ‌تر آن نسبت به ۳۰۰۸، باعث برتری سواری آن شده است. اما فرمان کوچک، تیز و حساس بر روی ۵۰۰۸، مناسب بنظر نمی‌رسد. جیمز اضافه می‌کند:

۵۰۰۸ واقعا حس یک خودروی بزرگ را القا می‌کند، در واقع وقتی رانندگی می‌کنید و فقط به ردیف جلو توجه دارید، گویا در کابین ۳۰۰۸ نشسته‌اید، اما به محض اینکه به عقب نگاه می‌کنید، با یک MVP بزرگ مواجه می‌شوید.

جیمز، معتقد است که، اگر به دنبال یک خودوی هفت سرنشینه‌ی راحت و کاربردی هستید، ۵۰۰۸ گزینه‌ی بدی نیست؛ اما، به اندازه‌ی اشکودا کودیاک راضی کننده نخواهد بود.