انحصار بازار خودرو اولین چیزی است که بیشترین آسیب را به مردم وارد می کند.وجود یک فضای تک قطبی در کشور ایران در زمینه خودرو سبب شده است در طول چندین سال گذشته مردم ایران مجبور به خرید بدترین خودرو های جهان با بیشترین قیمت ها شوند.راس این انحصار بازار خودرو شرکت هایی همانند ایران خودرو و سایپا هستند.طول چندین ساله پراید نمونه بارز از این گفته هاست.
دولت ایران با اعمال تعرفه های سنگین گمرکی اجازه ورود خودرو های روز دنیا را نخواهد داد.نکته مهم این است که ایران با توجه به وضعیت آلودگی روز افزون هوا نیاز به خودرو هایی جدید با تکنولوژی جدید دارد.خودرو هایی با آلایندگی هوای کم.اما می بینیم اجازه ورود حتی خودرو های برقی را نداده و پا فشاری بر سیستم انحصار بازار خودرو دارد.
در چند سال گذشته کمپین نه به خودروی داخلی راه افتاد که یک جنبش‌های مدنی برای مقابله با انحصار خودرو در ایران بود.اما با ورود بانک ها باز راه نجاتی برای این انحصار بازار خودرو باز شد.ارائه وام های بلند مدت به خودرو ساز ها سبب شد که این کمپین قدرت خود را از دست دهد تا به امروز که مجدد مردم باید تمام هزینه های افزایش قیمت ارز را به خودرو ساز ها بپردازند.
جا دارد به نظریه هایی در جهان اشاره کنیم.آدام اسمیت از بزرگان علم اقتصاد جهان است،آدام اسمیت بعد از ۱۲ سال تلاش و تحقیق اقدام به انتشار کتاب ثروت ملل در سال ۱۷۶۳ کرد.یکی از مهم ترین نکات این کتاب که به موضوع ما دقیقا مرتبط می شود در خصوص بازار انحصاری بود.
آدام اسمیت با توجه به اینکه عموما حمایت از صنایع داخلی باعث ایجاد انحصار می‌گردد اعتقاد داشت که دخالت دولتها باعث انحصار و در نتیجه بالا رفتن قیمت‌ها خواهد شد؛ که این امر رفاه عمومی را کاهش خواهد داد.در این نظریه، نفع هر کشور در این خواهد بود که کالا را ارزان بخرد و کالایی را صادر کند، که هزینه تولید آن کمتر از قیمت جهانی است.نمونه بارز این موضوع تولید خودرو است که تاکیید بر تولید داخلی برای دولت و مردم در طول چندین سال فقط آسیب و عقب ماندگی این صنعت را در بر داشته است.