زوتی Z300 نام اصلی خودرویی است که این روزها تحت عنوان «سایپا آریو» توسط این خودروساز به بازار عرضه میشود. هرچند که نمونههای نخست این محصول تحت برند و نام اصلی در بازار ایران حضور داشتند اما سایپا پس از تعداد محدودی، این خودرو را ایرانیزه کرد و با نام آریو و لوگوی سایپا روانه بازار ساخت. این خودروی ۵۰ و اندی میلیون تومانی، رقابت مستقیمی با ولیکس سی۳۰ اتوماتیک، جیایسی جی۵ اتوماتیک و در نهایت پارس ELX یا LX اتوماتیک خواهد داشت. در این مطلب با بررسی اولیه و آزمایش رانندگی با این چینی تازهوارد، به مقایسه آن با محصولات مذکور نیز خواهیم پرداخت.
دریافت کاتالوگ خودروی آریو دریافت دفترچه راهنمای مشتری آریو
پیش از هر چیز، بهتر است نیمنگاهی به برند زوتی و خطمشی تولیدات این خودروساز داشته باشیم. زوتی در سال ۲۰۰۵ و با هدف ارائه خودروهای مردمی با روش کپی طراحی و مهندسی معکوس فنی پا به عرصه گذاشت و تا امروز محصولات مختلفی در کلاسهای سدان، اسیووی، هاچبک و… به بازار عرضه کرده است. Z300 به عنوان بزرگ ترین سدان زوتی در سال ۲۰۱۲ معروف شد. این محصول که تاکنون یک فیسلیفت ماینور از آن نیز روانه بازار شده است، شباهتی مثالزدنی با تویوتا آلیون (Toyota Allion) سال ۲۰۰۷ دارد. زوتی در سال ۲۰۰۶ میلادی، ۲.۸۸میلیارد دلار درآمد داشت؛ درآمدی که نسبت به محصولات بیهویت این خودروساز چندان کم نیست!
ریپلیکای چینی تویوتا آلیون، همانطور که گفته شد در سال ۲۰۱۲ معرفی و به بازار عرضه شد و برای ۲۰۱۵ نیز زیر تیغ فیسلیفت قرار گرفت که با تغییرات ایجاد شده، شباهت بسیار زیاد این خودرو به آلیون تا حدودی تقلیل شده است. زوتی زد۳۰۰ یا سایپا آریوی فعلی، در بازار داخل در برابر خودروهایی همچون JAC J5، ولیکس C30 و پژو پارس قرار میگیرد. این سدان با ابعاد و شمایلی سردرگم در بین دو کلاس سدانهای کامپکت و سدانهای متوسط، در بخش جلو چهرهای جذاب دارد. کاسه چراغهای تیره و جلوپنجرهای که به چراغها چسبیده، هماهنگی خوبی ایجاد میکند و هرچند که آریو یک کپی از تویوتا آلیون باشد، این کپیکاری تا حدودی ماهرانه انجام شده است. عرض این خودرو در حدود ۶ سانتیمتر از ولیکس C30 بیشتر است اما به خاطر استفاده از خطوط افقی بیشتر در طراحی این خودرو، آریو کمی عریضتر از چیزی که باید به نظر میرسد و در قیاس با جک جی۵ نیز اگرچه که اختلاف عرضها در مرز یک میلیمتر است، اما باز هم آریو کمی عریضتر به نظر میرسد. خودروهای چینی به دلیل بهرهگیری از سیستمهای تعلیق مختص به خود چینیها، اصولا ارتفاعی نامتعارف دارند. به همین خاطر آریوی ۱۴۶.۵ سانتیمتری نیز با توجه به فاصله کف آن تا سطح آسفالت، همان قناصی مشهور را به دوش میکشد. ارتفاعی که ۲ سانتیمتر بیشتر از جی۵، تقریبا با ولیکس یکسان و ۵ سانتیمتر از پژو پارس بیشتر است. اما همانطور که در ابتدای این بخش ذکر شد، آریو در کلاسی نهچندان متعارف قرار دارد. این سدان ۴۵۴ سانتیمتری، ۵سانتیمتر از پارس، ۴ سانتیمتر از جی۵ و یک سانتیمتر از ولیکس به ترتیب بلندتر، کوتاهتر و کوتاهتر است. از همین رو، از این حیث در رده میانی قرار میگیرد و با توجه به خطوط به کار رفته در این خودرو، بزرگتر و هیکلیتر از دیگر رفقایش دیده میشود. در بخش عقب تیز آریو کاملا شبیه به تویوتا آلیون طراحی شده است و تنها گرافیک چراغ و قرارگیری چراغهای دنده عقب مثلثی شکل در دو طرف قاب پلاک عقب است که با الگوی طراحی این خودرو تفاوت فاحشی دارد. این همان بخشی است که شاید خیلی به مذاق بیننده خوش نیاید!
کپیکاری زوتی حتی تا کابین این خودرو نیز ادامه پیدا کرده است و به محض ورود به کابین شاهد ته چهره بسیار غلیظی از تویوتا آلیون هستیم! یک کابین نسبتا دلباز و جادار که از پلاستیک و چرم مصنوعی مشکی رنگ مملو شده و در برخی نقاط نیز با استفاده از تریم چوب قهوهای پررنگ تزئین شده است. این داشبورد و کنسول وسط بسیار شبیه به چیزی است که در آلیون دیدیم و با توجه به سادگی و نبود ادوات اضافی، خیلی زود به آن عادت میکنید. سیستم صوتی تک Din با یک جانواری (فضایی که حتی برای گوشی موبایل میتوان استفاده شود)، سیستم تهویه مطبوع به همراه ۳ سلکتور دایره شکل که دما، شدت وزش باد و در نهایت مسیر گردش باد را مشخص میکند و با محفظه جاسیگاری که با تریم چوبی تا دسته دنده ادامه یافته است، کنسول این خودرو را تشکیل میدهند.
لیور دنده طراحی بسیار زیبا و خوشدستی دارد که برخلاف بسیاری از خودروهای اتوماتیک، عمود نیست و شیب ملایمی نسبت به محور عمود دارد. غربیلک فرمان فربه این خودرو در نمونه مورد آزمایش زیر روکش چرمی اضافی قرار گرفته بود و نسبت به نمونههای مورد استفاده در ۳ رقیب دیگر، کمی خوشدستتر است و با توجه به اینکه شما با آزادسازی ضامن تعبیه شده در زیر قاب پشت فرمان قادر به تنظیم ارتفاع فرمان برای قد خود هستید، تسلط بیشتری روی فرمان خواهید داشت. هر چند که درجه آزادی این فرمان آنقدرها هم زیاد نیست. این خودرو در ۴ تیپ استاندارد ۱.۵، الگانت ۱.۵، الگانت ۱.۶ و در نهایت رویال ۱.۶ به بازار عرضه میشود که نمونه مورد استفاده از نوع الگانت ۱.۶ بود. از همین رو، در کابین این خودرو شاهد امکاناتی همچون سانروف برقی، سیستم تهویه مطبوع اتوماتیک، دوربین دید عقب، سیستم صوتی تصویری ۲ دین و ۴ کیسه هوا (در تیپ الگانت ۲ کیسه هوا ارائه میشود) نیستیم و این موارد تنها روی رویال عرضه میشود.
فضای داخل کابین با توجه به ابعاد نهچندان بزرگ خودرو خوب است. صندلیهای جلوی آریو چندان بزرگ و عریض و طویل نیستند به همین خاطر اگر قد بلندی دارید، ممکن است در مسافتهای طولانی، عدم پوشش کامل ران پای این نشیمنگاهها، پای شما را تا حدودی خسته کند. اما اگر بخواهیم از فضای پای راننده و سرنشینان جلو صحبت کنیم باید گفت که با وجود داشبورد بزرگ و حجیم این خودرو، شاهد Legroom (فضای پا) خوبی هستیم. به این صورت که اگر صندلیهای جلو را برای فردی با قد نسبتا بلند نیز تنظیم کنید، باز هم جای کافی برای قرارگیری در ردیف صندلیهای عقب وجود دارد. هرچند که ۳سرنشین درشت اندام، به سختی در صندلی عقب این خودرو جای میگیرند. اما با این حال، کابین آریو تا حدودی از کابین جک جی۵ جادارتر به نظر میرسد و طراحی بهتری نسبت به پژو پارس و ولیکس دارد.
آریو ۱.۶ با بهرهگیری از این پیشرانه ۱۶۰۰ سیسی، ۴ سوپاپ در هر سیلندر (مجموع ۱۶ سوپاپ – سرسیلندر با دو میل سوپاپ – DOHC)، قادر به ارائه نهایت قدرت ۱۱۳ اسب بخار در ۶۰۰۰ دور بر دقیقه و نهایت گشتاور ۱۵۱ نیوتن متر در ۴۰۰۰ بر دقیقه است. این در حالی است که ولیکس سی۳۰ با بهرهگیری از پیشرانه ۱.۵ لیتری، ۹ اسب بخار و ۱۳ نیوتن متر به ترتیب قدرت و گشتاور کمتر از آریو تولید میکند. اما جک جی۵ با بهرهگیری از پیشرانه ۱.۸ لیتری و نهایت قدرت ۱۴۰ اسب بخاری، پوزه این خودرو را به خاک میمالد؛ هرچند که هنوز هم نهایت قدرت آریو از پارس اتوماتیک ۱.۶ لیتری بیشتر است. آریو پیشرانه بسیار آرام و کمصدایی دارد و با توجه به عایقبندی نسبتا خوب سازنده، با بالا بردن شیشهها، سکوت خوبی در کابین فراگیر میشود. از صحبتهای کلیشهای صدای استارت پیشرانه و موضوعات اینچنینی که بگذریم، باید گفت که ۱۱۲ اسب بخار برای ابعاد آریو قدرت خوبی به نظر میرسد. اما نتیجه استفاده از این پیشرانه در عمل تنها به نوع جعبه دنده و سیستم انتقال قدرت بستگی دارد. این خودرو از گیربکس ۴سرعته اتوماتیک با ضرایب قدرتی در دنده ۱ و سرعتی در دندههای ۲، ۳ و ۴ بهره میبرد. وضعیت دندهها با کمی ضربه ریز زیر پایی که بر روی پدال ترمز قرار گرفته جا میروند و ترمز دستی ساده خودرو را آزاد میکنیم.
خودرو در حالت D آرام و خرامان حرکت میکند و گاز دادن ملایم، دندهها یکی پس از دیگری سبک میشوند. هرچند که این سبک شدن دنده با ضربات خفیفو مکثی کوتاه در بین دو دنده همراه است. همانطور که گفته شد، شتابگیری خودرو تنها در دنده ۱ راضیکننده به نظر میرسد و با توجه به سرعتیتر بودن دندههای ۲ به بالا، با فشردن پدال گاز و معکوس به دندههای ۲ و ۳ و ۴، اثر چندانی از قدرت و کشش دیده نمیشود و فقط اگر سرعت شما زیر ۵۰ کیلومتر بر ساعت باشد و پدال گاز را به کف بچسبانید، گیربکس به اولین دنده معکوس میدهد و شاهد شتاب نسبتا خوبی خواهید بود. هرچند که تاخیر پدال گاز و جعبه دنده آنقدر زیاد است که اگر در موقعیتی حساس نیاز به شتابگیری پیدا کنید، کار برای شما سخت شود. به بیان دیگر، در مقایسه آریو با جی۵ از این حیث میتوان گفت که سایپا آریو خودرویی خانوادگیتر، اما جی۵ اسپرتتر و جوانپسندتر به نظر میرسد. دید راننده به اطراف مناسب است و خیلی زود ابعاد خودرو در ذهن شما ثبت میشود، اما تنها ایراد موجود، بالا بودن سطح صندوق و در نتیجه کمبود دید عقب در آریو است که این ایراد تنها در نمونههای رویال با عرضه مانیتور و دوربین دید عقب تا حدودی پوشیده میشود. در پایان نیز باید اشاره کرد، همانطور که گفته شد، این روزها اکثر خودروهای چینی با سیستم تعلیق مخصوص به خود روانه بازار میشوند که این موضوع ممکن است کمی شما را مردد کند. اما باید گفت که به هیچوجه جای نگرانی وجود ندارد، چرا که آریو هندلینگ بسیار خوبی (حداقل نسبت به پژوهاو ولیکس) دارد و به طور کلی خودرو در دستان راننده قرار دارد!