نه ظاهر عجیب‌وغریب و نه بازار تشنه ایران و نه معدود جوانان پولدار دست‌به‌نقد! هیچ‌یک نتوانست گره‌ای از کار هیوندای ولستر بگشاید و شانسی را برایش رقم زند. شاید به‌نوعی بتوان این خودرو را از ناکامان بزرگ بازار ایران برشمرد و آن‌هم به چند دلیل: یکی آنکه کوپه است و البته کوپه‌ای هاچ‌بک! و همان‌طور که خودتان بهتر می‌دانید خودروهای کوپه در کشورمان هواخواهان و دوستداران اندکی دارند و بیشتر اقشار جامعه و به‌خصوص مسن‌ترها و عائله‌مندان، سدان‌ها و شاسی بلندها را بر آن ترجیح می‌دهند و دیگر آنکه چون کوپه است، به قولی عامیانه، پس پول نیست! یعنی بازار دست‌دوم چندان درخور و روبه‌راهی ندارد و فروش آن با دردسرهای بسیاری توأم است و این مسئله به‌نوبه خود، برای مصرف‌کننده ایرانی که جنبه سرمایه‌ای خودرو برایش از اهمیت بسزایی برخوردار است چندان خوشایند نیست، آن‌هم در یکی و دو سال اخیر که رکود موجود در بازار جای اندکی را برای هر نوع ریسکی باقی نهاده است.
در میان موارد گفته شده، مهم‌تر از همه، به مشخصات فنی این خودرو برمی‌گردد. بدون هیچ شک و شبهه‌ای، نسخه فعلی هیوندای ولستر خودروی چندان سریع و پرشتابی نیست و پیشرانه ۱.۶ لیتری و ۱۳۸ اسبی آن به‌زحمت می‌تواند حتی از پس خودروهای کم‌توان‌تر از خود هم برآید، خودروهایی که چندبرابر از آن ارزان‌تر هستند. این امر خودش به‌تنهایی می‌تواند موجبات سرخوردگی و دل‌زدگی بیش از پیش مشتری ایرانی را از این خودرو فراهم نماید، چون هر باشد ما مردمانی هستیم سخت دوستدار شتاب و سبقت‌های ناروا! البته نه همه‌مان. خوشبختانه!
از حق نباید گذشت که نسخه فعلی این خودرو از طراحی جالب و بدیع و همچنین کابینی درخور و دلپسندی بهره می‌برد و مهم‌تر از همه چون از تبار هیوندای بوده و هیوندای هم در حال حاضر، پرفروش‌ترین خودروی وارداتی به ایران است به تبع آن از پشتیبانی فنی بهتری هم نسبت به دیگر همتایان وارداتی خود برخوردار است. البته تمامی این عوامل تنها زمانی می‌توانند مؤثر باشند که خصوصیات فنی و تکنیکی این خودرو هم بهبود یافته باشد و به نظر می‌رسد که هیوندای در نسخه توربو آن تا حدی توانسته کمبودها و نواقص نسخه فعلی را رفع نموده و در برخی از جنبه‌های خاص هم چند پله‌ای آن را به رقبای اصلی خود از جمله گلف GTI و فورد فوکوس ST و… نزدیک کرده است. این نسخه، پس از چند سال تأخیر، به بازار کشورهای خلیج فارس راه یافته و در برخی از سایت خودرویی این منطقه، من‌جمله «DRIVEARABIA» مورد تست و بررسی قرار گرفته است که در اینجا برگردان متن آن را تقدیمتان می‌کنیم.
از سال ۲۰۱۲ میلادی و به‌محض آنکه شنیدیم این خودرو وارد بازار آمریکا شده است، به‌کرات، به آن پرداخته‌ایم. یک هاچ‌بک داغ توربو از هیوندای؟ این می‌تواند دستورالعملی هیجان‌انگیز برای سایر نمونه‌های ارزان موجود در بازار باشد! ما در اینجا بودیم و انتظارمان هم بر این بود که با پولی که برای این خودرو می‌پردازیم عملکرد درخشانی همچون فورد فوکوس ST به ما اعطاء کند. البته مدتی بعد، هیوندای ولستر توربو واقعاً به اینجا آمد و با تأخیری سه ساله وارد مهمانی‌مان شد و ما هم آن را راندیم.
نسخه اصلی هیوندای ولستر پیشگام در ارائه یک طرح جدلی و بحث‌برانگیز بود و ما نیز هیوندای را از بابت ارائه چنین طرح غیر جعبه‌ای که چاشنی هیجان را نیز با خود داشت، تحسین نمودیم. گرچه نصب تنها یک درب در یک سمت عقب آن هیچ احساس خاصی را با خود به دنبال ندارد ولی این خودش، نوعی ترفند جهت خلق همهمه و سروصدا در بازار است.
هیوندای ولستر توربو از جنبه ظاهری تا حد زیادی، شبیه همان نسخه اصلی خود به نظر می‌رسد. برای حفظ نمای تهاجمی‌تر سپرها، یک جلوپنجره تمام‌رخ و نیز رینگ‌های اختصاصی ۱۸ اینچی در آن تعبیه شده است. در داخل نیز، طراحی کابین بسیار خوب و دلپذیر است اما در عین حال، از مواد ارزان‌قیمتی جهت تکمیل و پرداخت آن استفاده شده و دستگیره درب‌ها هم حسی از سستی و بی‌دوامی را القاء می‌کنند و تقریباً در هرجایی از آن، به‌طور انحصاری از پلاستیک‌های سخت استفاده شده است. با این وجود، کابین به‌خوبی تجهیز شده و تجهیزاتی همچون سامانه هدایت ناوبری، سقف پانوراما، سیستم ورود بدون کلید هوشمند، سردکن صندلی‌ها در آن دیده می‌شوند. البته تمامی این‌ها از حقه‌ها و ترفندهایی است که کودکان این روزها به آن علاقه دارند.
با آنکه قسمت جلوی این خودرو از فضای خوبی بهره می‌برد، اما نصب تنها یک درب در بخش عقب آن، امری آزاردهنده است، آن‌هم زمانی که قصد دارید افراد بیشتری را با آن حمل کنید. در قسمت عقب، جا پای مناسبی برای سرنشینان وجود دارد ولی سر سرنشینان درست زیر شیشه عقب جای می‌گیرد و پنجره‌های کوچک کناری هم حسی از تنگی جا را به سرنشینان آن القاء می‌کنند (CLAUSTROPHOBIC). سایز صندوق‌عقب آن نیز برای خودرویی در این کلاس مناسب است.
حالا وقتش رسیده است که به پیشرانه توربوی این خودرو بپردازیم، این پیشرانه از سامانه تزریق مستقیم سوخت بهره می‌برد و توانی معادل ۲۰۱ اسب بخار و گشتاوری برابر با ۲۶۴ نیوتن‌متر را در دورهای ۱۷۵۰ الی ۴۵۰۰ در دقیقه، در اختیار راننده می‌نهد. ظاهراً بر روی کاغذ معامله خوبی به نظر می‌آید ولی آنچه ما واقعاً حس نمودیم، تأخیر آشکار سیستم توربو همراه با ضربه‌های زیاد آن بود. وقوع این امر هم هیچ کمکی به جعبه‌دنده ۷ سرعته اتوماتیک کند و تنبل آن نمی‌کند، جعبه‌دنده‌ای که به نظر می‌آید در اکثر مواقع دنده‌ها را در جای اشتباه خود می‌گذارد.
در واقع، اگر قصدتان بر آن است که عملکرد بهتری از پیشرانه این خودرو استخراج کنید، در بیشتر مواقع مجبورید که با آن مثل یک خودروی توربوی قدیمی رانندگی کنید، این امر به معنای تعویض دستی دنده‌ها و نگه داشتن دور موتور در ارقام بالای آن است. بی‌شک انجام این اعمال هم هیچ کمکی به مصرف سوخت خودروی شما نمی‌کند.
هندلینگ این خودرو تا اندازه‌ای خوب است و با آنکه تکان‌های بدنه در این خودرو مهار شده و از میزان چسبندگی درخوری هم برخوردار است اما برای یک راننده چندان دشوار نیست که به حد میانگین محدودیت‌های آن دست یابد تا آن نقطه‌ای که پدیده کم فرمانی در آن بروز کند. ما این نکته را هم کشف نمودیم که در این خودرو از همان سیستم تعلیقی استفاده شده که در مدل پایه ولستر به کار رفته است؛ و این خودش توضیح دهنده این امر است که چرا در این خودرو، هیچ شانسی جهت اجرای حرکات نمایشی عقب (چرخشی)، همچون یک هاچ‌بک داغ وجود ندارد.
گرچه فرمان آن به نحو درخور و شایسته‌ای سبک و پاسخگوست ولی در عین حال، بازخورد کمی را هم از خود ارائه می‌دهد. علاوه بر آن، هیوندای سواری نسبتاً راحتی را برای این مدل فراهم نموده که در واقع، بهتر از گلف GTI است، همه این موارد را هم سکوت و آرامش مناسب کابین این خودرو، همراهی می‌کنند.
اما واقعیت امر، آن‌چنان که ما فکر می‌کنیم بدین قرار است که این هاچ‌بک داغ تنها حامل یک پیشرانه ارتقاء یافته است که بر روی یک ولستر معمولی نصب شده است و البته این موضوع هم قابل درک است که هیوندای هنوز نتوانسته دینامیک درخوری را برای خودروهایش مهیا کند (و لازم است این را هم بگوییم که برخی از مدل‌هایی که در امسال تحت طراحی مجدد قرار گرفتند، همانند توسان، از این لحاظ نسبتاً خوب هستند) در خاتمه، هیوندای ولستر توربو را می‌توان مخلوط عجیب‌وغریبی از یک خودرو دانست، اما نه یک مخلوط به‌جا و درست.
مشخصات فنی
- حجم موتور: ۱۵۹۸ سی‌سی
- نسبت تراکم موتور: ۹.۵: ۱
- توان: ۲۰۱ اسب بخار در ۶۰۰۰ دور در دقیقه
- گشتاور: ۲۶۴ نیوتن‌متر در ۱۷۵۰ الی ۴۵۰۰ دور در دقیقه
- حداکثر سرعت: ۲۱۰ کیلومتر بر ساعت (در برخی منابع رقم ۲۲۵ کیلومتر هم ذکر شد)
- شتاب صفر تا صد: ۸.۴ ثانیه
- مصرف ترکیبی سوخت: ۷.۳ لیتر در هر صد کیلومتر مسافت
- نوع گیربکس: ۷ سرعته خودکار (کلاچ دوبل)
ابعاد
- طول/عرض/ارتفاع: ۴۲۲۰/۱۷۹۰/۱۳۹۹ میلی‌متر
- فاصله بین دو محور جلو و عقب: ۲۶۵۰ میلی‌متر
- حجم مخزن سوخت: ۵۰ لیتر
- گنجایش صندوق‌عقب: ۳۲۰ لیتر
- وزن: ۱۲۵۶ الی ۱۳۱۰ کیلوگرم
ایمنی
- ۵ ستاره ایمنی از موسسه EURONCAP اروپا (نسخه اولیه)
- ۶ عدد کیسه هوای ایمنی (راننده، سرنشین جلو، جانبی و پرده‌ای)
- سیستم ضد بلوکه ترمز ABS
- سیستم کمکی ترمز BAS
- سیستم توزیع الکترونیکی نیروی ترمز EBD
- سیستم کنترل پایداری ESC
- سیستم نگه‌دارنده خودرو در سراشیبی HAC
- سیستم کنترل لغزش TCS
- دوربین دید عقب
- سنسورهای پارک خودرو
- و…
تجهیزات رفاهی (نسخه عرضه شده در بازار امارات)
- سیستم ورود بدون کلید هوشمند (KEYLESS ENTRY) + دکمه استارت
- کروز کنترل (سوئیچ کروز کنترل بر روی فرمان)
- سقف پانوراما
- سیستم تهویه مطبوع تمام اتوماتیک
- صفحه نمایشگر لمسی به سایز ۷ اینچ
- صندلی‌های با پوشش چرمی
- فرمان الکتریکی حساس به سرعت
- راهنمای روی آینه‌های جانبی از جنس LED
- گرم‌کن و سردکن صندلی‌ها
- سیستم هدایت ناوبری
- استراحتگاه دست در کنسول میانی
- تنظیم برقی صندلی‌ها
- شیشه عقب بخارزدا
- سیستم صوتی بر روی فرمان + CD + MP3 و پورت USB و AUX و رادیو + اتصالات بلوتوث و هندزفری
- اسپویلر عقب
- مه شکن‌های جلو
- اگزوزهای دوگانه کرومی در مرکز سپر عقب
- و…