تویوتا در حال ورود به بخش بسیار رقابتی و هنوز سودآور کراس‌اوورهای کوچک است. جایی که نیسان جوک، جیپ رِنگید، هوندا HR-V و مزدا CX-3 در حال جولان‌اند. راهی که تویوتا درنظر گرفته، ارائه ماشینی اسپرت و جوان‌پسند است که پیش از این در نسخه کانسپت C-HR نمود یافته بود.
طراحی C-HR کاملاً با روند طراحی تویوتا فاصله دارد و با وجود خطوط شکسته فراوان، احجام و برجستگی‌های پی‌درپی، چراغ‌های متورم C شکل عقب، چراغ‌های کشیده جلو همراه با جلوپنجره باریک، سقف شیب‌دار، ستون‌های سقف مشکی، دستگیره درب‌های عقب پنهان، ورودی‌های خاص هوای سپر جلو و اسپویلر سقفی عقب، الگویی جدیدتر و جوان‌پسندتر را برای محصولات این شرکت بنا می‌گذارد.
زیربنای نسخه نهایی و تولیدی C-HR از پلتفرم انعطاف‌پذیر تویوتا TNGA شکل گرفته است که با تویوتا پریوس جدید نیز مشترک می‌باشد. این ساختار، به این خودرو اجازه می‌دهد تا از طیف پیشرانه‌های ترکیبی هیبریدی نیز استفاده کند. روشی که با در نظر گرفتن کیا نیرو، در این کلاس سابقه دیگری ندارد.
پیشرانه هیبریدی C-HR از یک موتور بنزیی ۱.۸ لیتری ۱۲۲ اسبی برگرفته از پریوس با موتور برقی ترکیب می‌شود. به گفته تویوتا این پیشرانه با تولید ۹۰ گرم CO2 در هر کیلومتر، در این کلاس پاک‌ترین خودرو لقب می‌گیرد.
تویوتا C-HR همچنین در اروپا با موتور بنزینی ۱.۲ لیتری توربو با قدرت ۱۱۴ اسب بخار نیز ارائه می‌شود که برگرفته از آئوریس (نسخه هاچ بک تویوتا کرولا ویژه بازار اروپا) است. این موتور با یک گیربکس شش سرعته دستی و یا CVT اتوماتیک جفت می‌شود. برای برخی بازارهای خاص نیز موتور ۲.۰ لیتری با گیربکس CVT درنظر گرفته شده است.