ماریا ترسا دِ فیلیپیس (Maria Teresa de Filippis) که به عنوان اولین زن راننده در مسابقات فرمول یک در دهه ۱۹۵۰ میلادی مشهور است، به‌تازگی در سن ۸۹ سالگی از دنیا رفت. این راننده ایتالیایی در ۵ تلاشی که در مرحله مقدماتی برای مسابقات گرند پری انجام داد، ۳ بار موفق شد در نفرات نهایی قرار گیرد و در تمام این رقابت‌ها، از یک مدل اختصاصی مازراتی ۲۵۰F استفاده می‌کرد. این خودرو قبلاً در مسابقات مختلف برای این برند ایتالیایی به میدان رفته بود.
«د فیلیپیس» پس از اینکه در کنار برنی اِکلستِن (Bernie Ecclestone) مدیر حال حاضر مسابقات فرمول یک، نتوانست برای رقابت نهایی گرندپری موناکو در سال ۱۹۵۸ انتخاب شود، اولین بار در گرندپری بلژیک در پیست Spa در رقابت‌های فرمول یک رانندگی کرد. این تنها مسابقه‌ای بود که با وجود قرارگیری در جایگاه دهم و آخرین نفر، توانست آن را به پایان برساند؛ آن هم با ۲ دور اختلاف نسبت به تونی بروکس (Tony Brooks) که به عنوان نفر اول از خط پایان گذشت.
د فیلیپیس در همان سال به رقابت نهایی در پرتغال و ایتالیا نیز راه یافت که البته نتوانست به علت نقصی که در موتور خودرویش داشت، نتوانست در هیچ‌یک از آنها به خط پایان برسد. آخرین تلاش وی برای رسیدن به یک گرند پری در آغاز فصل ۱۹۵۹ در موناکو برای تیم «بهرا-پورشه» اتفاق افتاد که نتوانست در این امر موفق شود.
پس از مرگ جین بهرا (Jean Behra) در هنگام رقابت در گرند پری آلمان در پیست AVUS، «د فیلیپیس» تصمیم گرفت که دنیای مسابقات اتومبیلرانی را کنار بگذارد و در ۳۳ سالگی کلاه ایمنی خود را آویزان کرد.
ولی د فیلیپیس همچنان به عنوان تنها زن شرکت‌کننده در رقابت‌های گرندپری باقی ماند؛ تا اینکه حدود ۱۵ سال بعد، لِلا لومباردی (Lella Lombardi)، به عنوان یک زن دیگر یک مسابقه فرمول یک را از ابتدا آغاز کرد.