دانستن دلیل اینکه چرا پورشه در اوایل دهه ۱۹۹۰ در معرض مشکلات قرار گرفت، بسیار آسان است. پورشه در اوایل دهه ۱۹۹۰ قبل از تولید باکستر، مشکلات فراوانی داشت. این شرکت خودروهای درخشانی میساخت؛ اما آنها بهشدت گرانقیمت و پیچیده بودند. S2 ۹۴۴ کابریولت نمونهای کامل از فرآیندهای تولید پورشه است که به شیوه ناکارآمدی تولید میشد؛ هرچند محصولی مدرن و کمنظیر بود.
همانطور که جان دیویس، کارشناس موتورویک در یک بررسی در سال ۱۹۹۰ توضیح میدهد، قبل از فرستادن خودرو به کارخانه خودروهای تخصصی آمریکایی در آلمان که در آن سقف برداشته و ساختارهای اضافه اعمال میشد، هر پورشه S2 ۹۴۴ کابریولت با شاسی کوپه ساخته میشد. سپس بدنه بدون سقف ۹۴۴ به کارخانه پورشه منتقل و قطعات مکانیکی و داخلی آن نصب میشد. هرچند قبل از تحویل به فروشنده، S2 ۹۴۴ کابریولت مجبور بود دوباره به کارخانه خودروهای تخصصی آمریکایی بازگردد تا سقف فابریک آن را نصب کنند.
این یعنی هزینه S2 ۹۴۴ کابریولت، ۶۷۰۰ دلار بیشتر از قیمتی بود که مدل کوپه بر اساس آن قیمتگذاری شده بود. حتی پس از آن، حاشیه سود پورشه باید بینهایت کم میشد؛ زیرا ماشین مجبور بود بارها بین دو کارخانه رد و بدل شود.
با این حال باید شرایط تغییر میکرد. در سال ۱۹۹۲، پورشه مشاورانی از شرکت فوقالعاده کارآمد تویوتا استخدام کرد تا به بهبود روند تولید کمک کنند. بلافاصله پس از آن، خط تولید باکستر که تولیدش بسیار ارزانتر بود، راهاندازی شد و به حفظ نام تجاری پورشه در بازار کمک کرد. به دنبال این موفقیت، نسل جدید ۹۱۱ و SUV کاین تولید شدند. در حال حاضر، هر خودروسازی آرزو دارد که مانند پورشه سود ۱۷ هزار دلاری برای هر محصول تجربه کند.
S2 ۹۴۴ کابریولت سال ۱۹۹۱، یادگاری جالبی از یک پورشه قدیمی است و یادآوری میکند که برخی از بهترین خودروهای تولیدی جهان، در گذشته قیمت بالایی داشتند که فروش آنها را مشکل میکرد.