در نمایشگاه خودروی مشهد به غرفه خودروسازان راین سر زدیم تا ببینیم این خودروساز چه برنامه‌هایی برای آینده دارد. خودروسازان راین که در گذشته مونتاژ محصولات هیوندای را انجام می‌داد، پس از آنکه هیوندای تصمیم به پایان دادن به همکاری خود با این خودروساز گرفت، راهی چین شد تا محصولی از گریت وال با خود به ارمغان آورد. این محصول گریت وال ولکس C30 بود که مونتاژ آن بر روی خطوط تولید خودروسازان راین تاکنون ادامه دارد. در غرفه خودروسازان راین در نمایشگاه مشهد علاوه بر ولکس C30، نمونه اتومات آن که با تغییراتی در ظاهر و امکانات نیز همراه است نیز در معرض دید علاقه‌مندان قرار گرفت. علاوه بر این دو خودرو، محصول جدید خودروسازان راین با نام راین V5 نیز در این غرفه موجود بود تا نشان از پربارتر شدن سبد محصولات خودروسازان راین باشد.
گزارش خود را از تازه‌وارد راین، یعنی راین V5 شروع می‌کنیم. این خودرو که در خردادماه و در نمایشگاه خودرو شیراز و با برند راین رونمایی گردید، در اصل از محصولات کمپانی چینی فاو می‌باشد و خودرویی ارزان‌قیمت، برای بازار کشورهای در حال توسعه محسوب می‌شود. به همین دلیل هم نباید در آن به دنبال طراحی خیره کننده و یا تجهیزات فوق‌العاده باشید. در نمای بیرونی این خودرو ضعف‌ها و ناهماهنگی‌هایی دیده می‌شود که با یادآوری اینکه رقبای این خودرو، خودروهایی چون تندر ۹۰، پژو ۲۰۶ صندوقدار، رانا، پژو پارس و سورن هستند، تصمیم گرفتیم که با اغماض از کنار ضعف‌های طراحی آن رد شده و مته به خشخاش نگذاریم. اما در نمای داخل اوضاع خیلی بهتر می‌شود و می‌توان با در نظر گرفتن رقبا و برچسب اقتصادی که بر روی این خودرو قرار دارد، طراحی کابین آن را قابل قبول توصیف کرد. کابین V5 مملو از پلاستیک خشک مشکی رنگ است که نوارهای کروم رنگی که در بخش‌های مختلف به کار رفته، نقش شایانی در افزایش زیبایی کابین دارد. (به دلیل نور فلاش دوربین، نوارهای کروم رنگ در عکس‌ها به رنگ قهوه‌ای دیده می‌شوند).
این خودرو از یک موتور ۱.۵ لیتری ۱۶ سوپاپ بهره می‌برد که توانایی تولید قدرت ۹۷ اسب بخار در دور ۶۰۰۰ دور بر دقیقه و گشتاور ۱۳۵ نیوتن متر در دور موتور ۴۴۰۰ دور بر دقیقه را دارد. شاید این اعداد چندان خیره‌کننده نباشند، اما V5 از این قدرت به خوبی استفاده می‌کند و به لطف وزن کم و فرمان برقی، شتاب نسبتاً خوبی در رنج قیمتی خودش دارد. برای انتقال قدرت این خودرو از یک گیربکس ۵ دنده دستی استفاده می‌شود که با این حساب شتاب صفر تا صد آن را به حدود ۱۱ ثانیه و میانگین مصرف سوخت آن را به ۶.۱ لیتر در هر صد کیلومتر می‌رساند.
این خودرو مجهز به سیستم ترمز ABS+EBD می‌باشد و ترمزهای جلوی آن از نوع دیسکی خنک شونده و ترمزهای عقب آن از نوع کاسه‌ای می‌باشند. همچنین سیستم فرمان آن از نوع برقی است که نسبت به سیستم فرمان هیدرولیک توان بسیار کمتری از موتور دریافت می‌کند. از دیگر امکانات این خودرو می‌توان به ایربگ راننده و سرنشین، سیستم ضد سرقت، چراغ مه شکن جلو و عقب، آینه‌های جانبی با تنظیم برقی و مجهز به چراغ راهنما، شیشه‌بالابر برقی برای هر چهار درب، سیستم رادیوپخش با قابلیت ساپورت USB، سنسور دنده عقب، رینگ آلومینیومی ۱۴ اینچی، روکش چرمی صندلی و تنظیم الکترونیکی نور چراغ‌های جلو اشاره کرد.
افرادی که قصد خرید این خودرو را دارند باید قبل از خرید به دو نکته در مورد این خودرو توجه کنند. اول اینکه ایمنی این خودرو چندان بالا نیست و تنها توانسته ۲ ستاره از موسسه CNCAP کسب کند و نکته دوم اینکه طبق بررسی‌هایی که در روسیه انجام شده، نفوذ صدای موتور و صدای باد به داخل کابین خودرو کمی آزاردهنده است. این خودرو توسط خودروسازان راین ۳۷ میلیون تومان قیمت‌گذاری شده و تحویل آن به‌زودی آغاز می‌گردد.
اما خودروی دیگری که به آن خواهیم پرداخت وُلکس C30 اتوماتیک است. تفاوت اصلی ولکس های جدید با مدل‌های قبلی، اضافه شدن گیربکس ۶ دنده AMT به آن است. گیربکس‌های AMT نوعی سیستم انتقال قدرت در خودرو هستند که جایی بین گیربکس‌های اتوماتیک و دستی قرار می‌گیرند. به همین دلیل هم این سیستم انتقال قدرت را “سیستم انتقال قدرت دستی اتومات شده” (Automated Manual Transmission) می‌نامند. این سیستم انتقال قدرت از نظر ساختار مشابه گیربکس‌های دستی است، با این تفاوت که پدال کلاچ وجود ندارد و عمل تعویض دنده به‌صورت خودکار انجام می‌پذیرد. مزیت این سیستم انتقال قدرت نسبت به سیستم اتوماتیک این است که چیزی به نام مبدل گشتاور (Torque Convertor) در آن وجود ندارد و در نتیجه اتلاف انرژی در آن بسیار کمتر است. به همین علت، این سیستم انتقال قدرت در خودروهایی به کار می‌رود که توان موتور پایینی دارند و سازنده نمی‌خواهد که بخشی از توان موتور در مبدل گشتاور تلف شود. به‌طور کلی می‌توان مصرف سوخت کمتر و تلفات توان کمتر را جزو مزیت‌های این سیستم انتقال قدرت دانست. اما از طرف دیگر این سیستم به‌اندازه کافی هوشمند عمل نمی‌کند و بیشتر برای رانندگی آرام و در مسیرهای صاف مناسب است و در هنگام رانندگی اسپرت و حرکت در سربالایی‌ها باید حتماً دنده‌ها به‌صورت دستی تعویض شوند.
تفاوت‌های وُلکس اتوماتیک و دنده‌ای تنها در سیستم انتقال قدرت آنها نیست. بلکه تغییرات بسیار خوبی هم در طراحی داشبورد و صفحه کیلومتر صورت گرفته و برخی امکانات به آن اضافه گردیده است. ازجمله این تغییرات می‌توان به دیجیتالی شدن نشانگر سرعت، اضافه شدن چراغ‌های روشنایی روز، مانیتور لمسی و دوربین عقب اشاره کرد.
پیشرانه هر دو ولکس همان پیشرانه ۱.۵ لیتری ۱۶ سوپاپ است که توانایی تولید ۱۰۴ اسب بخار قدرت و ۱۳۸ نیوتن متر گشتاور را دارد و مصرف این خودرو در هر دو مدل دنده‌ای و اتوماتیک به‌طور میانگین ۶.۹ لیتر بر صد کیلومتر می‌باشد. سیستم ترمز ABS+EBD، ترمز دیسکی خنک شونده در جلو و ترمز دیسکی در عقب، سیستم تهویه مطبوع اتوماتیک، ایربگ راننده و سرنشین، چراغ‌های مه شکن جلو و عقب، آینه‌های جانبی برقی با قابلیت تا شدن برقی، شیشه بالابر برقی برای هر چهار درب، سیستم صوتی با قابلیت پخش CD و USB و به همراه کنترل از روی فرمان و بلوتوث، سانروف، صندلی چرمی و رینگ‌های آلومینیومی ۱۵ اینچی امکانات مشترک بین ولکس دنده‌ای و اتوماتیک هستند.
قیمت وُلکس C30 دنده‌ای با احتساب تخفیف نمایشگاه ۴۹ میلیون تومان و قیمت ولکس C30 اتوماتیک نیز ۵۲ میلیون تومان توسط خودروسازان راین اعلام شده بود. با این حساب، رقبای اصلی ولکس C30، تندر ۹۰ اتوماتیک، ام وی ام ۵۵۰، جک جی ۵، لیفان ۶۲۰ و در آینده لیفان ۷۲۰ می‌باشند. جالب اینجاست که غیر از مورد اول، سایر رقبای ولکس خودروهایی هستند که نه تنها هم‌وطن آن هستند، بلکه همگی زیرمجموعه یک گروه واحد (=کرمان خودرو) به‌حساب می‌آیند و همگی در یک شهر (= بم) مونتاژ می‌شوند.
به غیر از نمونه‌های استاندارد، چند نمونه تیون شده از خودروهای راین V5 و ولکس C30 نیز در غرفه خودروسازان راین به نمایش گذاشته شده بود. بر روی این خودروها تغییرات متعددی از جمله تغییرات در رنگ، کاهش ارتفاع، تغییر رینگ‌ها، برچسب زدن به سقف و کاپوت، اضافه شدن بال عقب و.. اعمال شده بود.
همچنین یک نسخه راین V5 با کیت بدنه اسپرت که جهت مسابقات رالی تیون شده بود نیز در غرفه خودروسازان راین به نمایش گذاشته شده بود.