از اوایل سال جاری، تویوتا CH-R فروش خود را در آمریکا آغاز کرد و به نظر می‌رسد فروش این خودرو در یکی از بزرگترین بازارهای جهان، نتوانسته انتظارات شرکت سارنده را برآورده سازد.
پرشین خودرو به نقل از “واردز اتو” نوشت: آمار و ارقام نشان می‌دهد که تویوتا از آوریل سال جاری تا کنون نتوانسته بیش از ۲۱ هزار ۸۸۹ دستگاه خودرو را در آمریکا به فروش برساند. این میزان به شکل چشم‌گیری از رقبایی مانند شورلت ترکس و هوندا HR- V کمتر است.
باب کارتر،مدیر عامل بخش آمریکای شمالی تویوتا اخیر در خصوص عدم موفقیت فروش تویوتا CH-R تشریح کرده است که فقدان ویژگی “آل‌ویل‌درایو” در CH-R باعث ناکامی این خوردو در جهان است.
تویوتا CH-R یکی از معدود کراس‌اوورهایی است که با قابلیت محرک تمام چرخ ارائه نمی‌شود. قابلیتی که به زودی قرار است روی نیسان کیکس ارائه شود. با این وجود مایکل بونس مدیر عامل بخش برنامه ریزی نیسان در آمریکای شمالی بر این باور است که فقدان قابلیت محرک “آل‌ویل‌درایو” نتوانسته به فروش خودروهای این خودروسازی آسیبی وارد کند و به دلایل دیگر این خودرو در بخش‌های شرقی و غربی جهان همچنان محبوب است. آنها انتظار دارند فروش نیسان کیک در سال به بیش از ۵۰ تا ۶۰ هزار دستگاه برسد.
بونس در یک اظهار نظر کارشناسی ادعا کرده که احتمالا عدم فروش مناسب CH-R به دلیل قیمت زیاد ان در این سگمنت است.
به گفته این مقام خودرویی نیسان در آمریکا در بازار این کشور تناسب بین اندازه خودرو و قیمت آن می‌تواند عامل بزرگی در خرید خودرو محسوب شود. قیمت مدل‌های پایه CH-R در آمریکا حدود ۲۲ هزار و ۵۰۰ دلار است که نسبتا برای این خودرو بالاست.
برنامه تولید کیکی نشان می‌دهد این خودرو با قیمتی کمتر از ۱۹ هزار دلار موفق نشان داده است. مشتریانی که نیاز به یک خودرو با قابلیت محرک تمام چرخ را دارند با قیمتی کمتر از یک تویوتا CH-R یک مدل اسپورت راگ را خریداری کنند.
تکنولوژی AWD به‌روزتر از ۴WD می‌باشد و البته پیچیدگی بیشتر نسبت به ۴WD دارد. تفاوت عمده سیستم AWD و ۴WD این است که سیستم AWD همواره برای خودرو فعال است. در این سیستم هم مدل مکانیکی وجود دارد و هم مدل الکترونیکی. در مدل مکانیکی این سیستم انتقال قدرت در حقیقت از سه دیفرانسیل استفاده می‌کنند. در سیستم تمام چرخ محرک، توان انتقال‌یافته تنها به چرخی تعلق می‌گیرد که بیش‌ترین نیروی Traction را داشته باشد. این کار با تقسیم توان در بین اکسل های عقب و جلو انجام می‌شود. این کار به وسیله دیفرانسیل مرکزی صورت گرفته و در بین هر دو چرخ در جلو و عقب به وسیله دو دیفرانسیل جداگانه انجام می‌شود مزیت عمده این روش در سطوح لغزنده بیشتر آشکار می‌شود چون تقسیم توان بر روی هر چرخ انجام می‌شود. کنترل لغزش در هر چرخی باعث ایجاد نیروی Traction بیشتر می‌شود.
اما ۴WD دارای قدمت بیشتری نسبت به AWD است و برخی اوقات آن را ۴×۴ هم می‌نامند. در این‌گونه خودروها توان به جعبه انتقال (Transfer Case) منتقل می‌شود. وظیفه اصلی است جعبه انتقال توزیع توان بین اکسل های جلو و عقب است. در داخل این جعبه انتقال مجموعه‌ای از چرخ دنده مانند گیربکس وجود دارد. هنگامی که توان توسط این جعبه تقسیم می‌شود، به شما ضمانت می‌کند که هر چرخی با سرعت برابر در حال گردش است. این برابر بودن سرعت‌های دورانی چرخ‌ها مشکل بزرگی هنگام دور زدن خودرو ایجاد می‌کند.