پژو شریک پرقدرت ایران خودرو
بررسی جایگاه فعلی خودروسازی پژو در سطح جهان نشان می دهد که همکاری مجدد با پژو با اما و اگرهای جدی رو به روست.پس از آن که در سال ۱۹۷۶ شرکت پژو سهام شرکت سیتروئن فرانسه را پس از ورشکستگی سیتروئن، خریداری کرد، گروه خودروسازی پژو – سیتروئن تشکیل شد.
این گروه یکی از بزرگترین خودروسازان اروپایی بوده و در اوایل دهه ۹۰ میلادی عنوان ششمین گروه بزرگ خودروسازی جهان را به خود اختصاص داد. اما با آغاز قرن ۲۱ سهم این گروه از تولید جهانیخودرو رو به افول گذاشت.
پس از سال ۲۰۰۰ و با افزایش شدید تولید خودرو در جهان، شرکت های خودروساز جهانی تیراژ تولید خود را به شدت افزایش دادند ولی شرکت پژو نتوانست بازار خود را گسترش دهد و در تیراژ تولید حدود ۳.۵ میلیون دستگاه خود باقی ماند. آمار تولید این شرکت نه تنها افزایش نیافت بلکه پس از سال ۲۰۱۱ کاهش شدیدی را تجربه کرد تا حدی که آمار تولید این گروه در سال ۲۰۱۴ به ۲.۹ میلیون دستگاه کاهش یافت.
برگرفته از سایت انجمن جهانی خودروسازان
این در حالی بود که سایر رقبای اصلی پژو در حال افزایش سهم خود از بازار جهانی بودند. برای مثال سهم شرکت تویوتا از کل تولید جهانی در فاصله سال های ۲۰۰۰ تا ۲۰۱۴ از ۱۰.۴ درصد به ۱۱.۵ درصد و سهم شرکت فولکس واگن از ۹ درصد به ۱۰.۹ درصد افزایش یافته است، سهم تولید گروه پژو-سیتروئن در همین فاصله زمانی از ۵.۱ درصد به ۳.۱ درصد کاهش یافت.
برگرفته از سایت انجمن جهانی خودروسازان (oica.net)
آمار فوق نشان می دهد گروه پژو – سیتروئن در ۱۵ سال گذشته روند نزولی را طی کرده است اما پیش بینی های آینده نیز ادامه این روند نزولی را تأیید می کند. اخیرا گزارش پیش بینی روندهای آینده صنعت خودروی جهانی تا سال ۲۰۲۵ توسط اتاق فکر KMPG منتشر شده است. این گزارش بر پایه نظرسنجی از ۲۰۰ نفر از مدیران صنعت خودرو از سراسر جهان تهیه شده و چکیده پیش بینی خبرگان صنعت خودروی جهانی است.
پیش بینی امکان رشد مستقل شرکت ها
بر اساس این گزارش، ۳۴ درصد از مدیرانی که مورد پرسش قرار گرفته اند معتقدند گروه پژو – سیتروئن در رقابت جهانی تاب نیاورده و مجبور است برای بقا در سایر خودروسازان جهانی ادغام شود. ۳۶ درصد از پاسخ دهندگان معتقدند این شرکت برای بقا مجبور است با سایر خودروسازان اتحاد استراتژیک برقرار کند و تنها ۳۰ درصد از آن ها معتقدند که این گروه می تواند توسعه خود را به شکل مستقل ادامه دهد. این سوال در مورد سایر خودروسازان جهانی هم پرسیده شده است.
در رده بندی خودروسازانی که می توانند توسعه خود را به شکل مستقل ادامه دهند، شرکت های BMW، فولکس واگن و تویوتا به ترتیب رتبه های اول تا سوم را دارا هستند و پژو – سیتروئن در رده ۲۴ قرار گرفته است. حتی برخی خودروسازان چینی و هندی نظیر برلیانس، دانگ فنگ، چری و ماهیندارا در این رده بندی بالاتر از پژو-سیتروئن ایستاده اند.
بررسی افزایش یا کاهش فروش خودرو
علاوه بر این صاحب نظران جهانی صنعت خودرو پیش بینی کرده اند، گروه پژو-سیتروئن جزو ۲۰ گروه اول خودروسازی از حیث احتمال افزایش فروش قرار نمی گیرد. بر اساس پاسخ شرکت کنندگان در این نظرسنجی اولین شرکتی که بیشترین احتمال افزایش فروش را دارد گروه هیوندایی – کیا کره است و شرکت های فولکس واگن و آفتوواز روسیه در رده های بعدی قرار دارند. شرکت پژو در این رده بندی جایی ندارد.
برگرفته از گزارش ۲۰۱۵ KPMG’s Global Automotive Executive Survey
حال این سوال مطرح می شود که اگر هدف از انعقاد قرارداد با شرکت های خارجی، انتقال فناوری و توسعهخودروسازان داخلی است، پس چرا خودروسازان داخلی سراغ شرکت هایی می روند که چشم انداز تاریکی در آینده صنعت جهانی خودرو دارند.
در واقع بیش از آن که صنعت خودروی ایران محتاج پژو باشد، پژو محتاج بازار ایران است تا خود را از این وضعیت نجات دهد. با توجه به سابقه بدعهدی پژو و عدم انتقال فناوری به ایران پس از ۲۵ سال حضور، آیا ادامه همکاری با اینخودروساز فرانسوی به نفع منافع ملی است؟
