نیسان مورانو ۲۰۱۵ ؛ نسل سوم بی نظیر
نیسان شرکت خودروسازی ژاپنی و چندملیتی است، که دفتر مرکزی آن در شهر یوکوهاما، ژاپن قرار دارد.
ریشههای تاسیس این شرکت به زمان راهاندازی شرکت خودروسازی داتسون بازمیگردد، در پی خریداری شرکت داتسون توسط یوشیسوکه آیکاوا، وی داتسون را در شرکت خوشهای و تازه تاسیس خود، ادغام نمود و شرکت جدید را نیسان نامید.
شرکت نیسان همانند تویوتا و هوندا که به ترتیب شرکتهای لکسوس و آکورا را در آمریکای شمالی تاسیس کردند، اقدام به راهاندازی شرکتاینفینیتی نمود.
از سال ۱۹۹۹ شرکت رنو به یکی از سهامداران اصلی نیسان تبدیل شد، به طوری که تا سال ۲۰۰۸ مالک ۴۴٪ از سهام آن گردید، در مقابل نیسان نیز ۱۵٪ درصد از سهام رنو را در اختیار دارد. هماکنون کارلوس غصن بطور همزمان، مدیرعامل و رییس هیئت مدیره هر دو شرکت نیسان و رنومیباشد و از طریق شرکت رنو-نیسان آلیانس که حاصل مشارکت استراتژیک دو شرکت میباشد، سکان رهبری رنو و نیسان را در دست دارد. در سال ۲۰۱۲ نیسان پس از شرکتهای جنرال موتورز، تویوتا، گروه فولکسواگن، هیوندای موتور گروپ و فورد، بهعنوان ششمین خودروساز بزرگ جهان، شناخته شد.
وقتی نیسان کانسپت برجسته «رزونانس» خود را در نمایشگاه اتومبیل دیترویت ۲۰۱۳ به نمایش گذاشت، بدون هیچگونه شک و تردیدی، مشخص بود که این کانسپت پیشنمایشی از نسل سوم مورانو خواهد بود. این خودرو اکنون به مرحله تولید قدم گذاشته است و مسئولان نیسان به پرچمدار جدید کراسآور خود افتخار میکنند.
با این حال، حرکت در مورانوی جدید آهستهتر بوده و قطعاً برای یک مسافرت خانوادگی مناسبتر است. همانند مدلهای قبلی مورانو، موتور VQ بیست ساله نیسان با یک سیستم انتقال قدرت پیوسته CVT همراه شده است. حجم موتور مانند قبل ۳/۵ لیتر است و ۲۶۰ اسببخار قدرت و ۳۲۵/۴ نیوتنمتر گشتاور برای این خودرو تولید میکند. با اینکه حفظ وضعیت تنفس طبیعی موتور VQ بسیار جالبتوجه است، ولی در دنیایی که پر از موتورهای توربو و قدرتهای بالا در آنهاست، قدرت ۲۶۰ اسببخار از چنین حجم موتوری، چندان زیاد به نظر نمیآید.
در هر حال، این قدرت برای جابجایی مورانو کارآیی خود را دارد؛ بهویژه برای رانندگی که میخوانند فقط با خودروی شخصی خود از جایی به جای دیگر بروند. امّا سیستم انتقال قدرت همچنان برای علاقهمندان ضعیف به شمار میآید. این در حالی است که سیستم Xtronic CVT دارای یک حالت شیفت دستی شده و شرایط یک گیربکس اتوماتیک معمولی را تداعی میکند. در همین حال، شاید بهتر بود در مورانو به جای وادار کردن راننده برای تقلا بر روی شیفتر روی کنسول، از پدلشیفتر به این منظور استفاده میشد.
طراحی بدنه در مورانوی ۲۰۱۵ فرق کرده است و ابعاد و استانداردهای آن تغییر کردهاند. در حالی که فاصله محوری خودرو در همان اندازه ۲/۸۲ متری باقی مانده، طول خودرو به اندازه ۷/۴ سانتیمتر افزایش یافته و به ۴/۸۹ متر رسیده است. در این میان ظرفیت حمل وسایل از این موضوع بهرهمند شده و ۱/۱۲ مترمکعب شده است. همچنین مورانو عریضتر و کمارتفاعتر شده و بخشی از فاصله خود با کف جاده را از دست داده است.
شاید نیسان در نهایت به این نتیجه رسیده است که قابلیت آفرود برای خریداران کراسآور به اولویتی پایینتر از امکانی مانند رادیوی AM نزول کرده است. بر این اساس، در مورانو دیگر خبری از حالت قفل برای سیستم دیفرانسیل چهارچرخ متحرک و همینطور نمایشگر گشتاور جداگانه مانند آنچه در «پتفایندر» وجود دارد، نیست.