آشنایی با خودروهای کلاس پونی
با ورود ماستنگ در میانه‌های سال ۱۹۶۴، جهان صنعت خودرو به سختی تکان خورد و با ایجاد کلاس جدیدی از خودروها با نام پونی‌کار (Pony Car خودروهای دارای مشخصات فنی مشابه با ماسل‌ها اما با ابعاد کوچک‌تر) سایر کمپانی‌های آمریکایی نیز به تکاپو افتادند تا از این بازار پرفروش پررونق عقب نمانند.
جنرال موتورز دومین کمپانی آمریکایی بود که پس از فورد اقدام به ساخت یک خودرو از کلاس پونی کرد که درنهایت سرعت انجام این فرایند برای آن بیش از ۲ سال زمان برد. با این حال جنرال موتورز با دست پر و از طریق ۲زیرمجموعه به میدان نبرد کلاس پونی وارد شد؛ کلاسی که فورد با مدل ماستنگ نیامده تنها در طی ۲سال آن را به قرق خود درآورده بود.
اما در سال ۱۹۶۵ یعنی تنها ۶ماه پس از رونمایی اسطوره ماستنگ و پیش از هرگونه اعلام رسمی، اخباری که از گوشه و کنار دفتر رده بالاهای جنرال موتورز می‌آمد حاکی از آغاز پروژه‌ای مخفیانه به منظور خلق اتومبیلی با نام رمز پنتر (Panther به معنای پلنگ) بود که مستقیما به جدال با ماستنگ برود.
جنرال موتورز با به کارگرفتن زیرمجموعه شورولت، استفاده از پلت‌فرم F و تزریق المان‌های تلطیف شده کلاس ماسل در آن به ستاره‌ای از کلاس پونی دست یافت که آن را کامارو نامید که از نیمه دوم سال ۱۹۶۶ به عنوان مدل ۱۹۷۷ به بازار راه یافت.
کامارو نسل اول (۱۹۶۹-۱۹۶۷) با داشتن تجربه‌های حاضر و آماده الگویی به نام ماستنگ توانست با ارائه پیشرانه‌های قدرتمند و طراحی ناب و منحصر‌به‌فرد معروف به کوک باتل (Coke Bottle به معنای قوطی نوشابه که از ظاهر تپل و یکپارچه بدنه نشأت گرفته بود)؛ هرچند بسیار ساده‌تر از ماستنگ، جای خود را در بازار پیدا کند، اگرچه طراحی نمای خارجی کامارو در نسل اول تا پیش از رسیدن به سال ۱۹۶۹ به آن پختگی که امروزه می‌شناسیم نرسید.
با ورود به دهه جدید ۷۰ میلادی، شورولت نیز دستی بر سر و روی کامارو کشید و آن را با ظاهری جدید به بازار فرستاد. نسل دوم (۱۹۸۱-۱۹۷۰) کامارو به دلیل تیراژ تولید بسیار زیاد و فراگیر هرگز محبوبیت نسل اول را کسب نکرد اما نکته جالب توجه این نسل تعداد دفعات بازنگری انجام شده بر نمای ظاهری آن بود. نسل دوم یک بار در سال ۱۹۷۴ و یک بار دیگر در سال ۱۹۷۸ مورد فیس‌لیفت (Face Lift) قرار گرفت که اهمیت فیس لیفت اول تغییر روند طراحی کوک باتل به طراحی سبک سوپی (Swoopy به معنای نزولی و نوک تیز اشاره به تیز شدن دماغه) است.
فیس‌لیفت دوم در سال ۱۹۷۸ و با اعمال تغییرات نسبتا جزئی (در مقایسه با فیس‌لیفت اول) نظیر تغییر در طراحی و جنس سپرهای جلو و عقب از فلز به فایبرگلس و تغییر طراحی چراغ‌ها بود که در عقب جلو بیشتری پیدا می‌کرد.
نسل سوم به واسطه چند دلیل یکی از محبوب‌ترین نسل‌های کامارو به شمار می‌آید. تیراژ بالای تولید، ۳ ظاهر متفاوت در یک نسل، پیشرانه‌های قدرتمند و درخور کلاس، قیمت بسیار معقول در مقایسه با برادرش پونتیاک فایربرد و ظاهری منحصر‌به‌فرد را می‌توان از مهم‌ترین دلایل محبوبیت نسل دوم دانست. با همه این اوصاف نسل دوم هرگز نتوانست جای نسل اول تیراژ محدود و بسیار قدرتمند و محبوب را پر کند و این نسل همچنان محبوب‌ترین کامارو است.
