تصور کنید شما در تعطیلات آخر هفته، در یک مسیر دوطرفه و در یک هوای بادی در حال رانندگی به سمت خانه هستید. دیر وقت است و هیچ گونه روشنایی نیز در طول مسیر وجود ندارد. ناگهان با سرعتی در حدود ۶۰ کیلومتر بر ساعت به یک به پیچ نزدیک می شوید؛ اگرچه سرعت خودرو برای عبور از پیچ، مناسب و به اندازه کافی پایین است، اما برای یک توقف ناگهانی، بالا به نظر می رسد. هیچ کس نمی داند چه چیزی آن سوی محدوده چراغ های جلو منتظر شما است؟ یک گوزن؟ یک ماشین واژگون شده؟ یا …
این جا است که نقش چراغ های جلوی تطبیقی مهم می شود و تمام نگرانی ها را سر پیچ آن هم در سرعت های بالا از بین می برد. در سیستم چراغ های جلوی تطبیقی، با جهت گیری پرتو نور در راستای پیچ و خم های جاده، مسیر روبرو کاملاً روشن می شود تا دید راننده به حداکثر میزان خود برسد. رانندگی در شب، موضوع بسیار پراهمیتی است. به گزارش رسانه های خبری، در حدود ۴۶% از تصادفات جدی در سال ۲۰۰۶، در شب رخ داده است که حاکی از اهمیت بالای این مسئله است. آن چه در این مقاله از نظر شما می گذرد، نگاه اجمالی به چگونگی عملکرد و نوآوری های جدید چراغ های جلوی تطبیقی و بررسی تفاوت آن ها با چراغ های معمولی است. پس از مطالعه این بررسی متوجه خواهید شد که چگونه رانندگی در شب با وجود این سیستم جدید امن تر می شود.
چراغ های جلوی استاندارد، بدون توجه به جهت حرکت اتومبیل، به طور مستقیم به سمت جلو می تابند. هنگامی که سر پیچ می رسیم، چراغ های جلوی خودرو، اطراف جاده را بیش تر روشن می کنند تا خود جاده! چراغ های جلوی تطبیقی با فرمان و سرعت خودرو هماهنگ هستند و به طور خودکار، روشنایی را روی جاده متمرکز می کنند. هنگامی که خودرو به سمت راست می پیچد، زاویه چراغ های خودرو به سمت راست متمایل می شود. همین مکانیزم برای زمانی که خودرو به سمت چپ می پیچد هم تکرار می شود. در حالت استاندارد، تابش چراغ های جلوی خودرو به طور مستقیم در سر پیچ ها می تواند مشکل ساز شود، ولی با استفاده از سیستم تطبیقی، روشنایی خودرو روی جاده متمرکز می شود و تصادفات ناشی از این مشکل به شدت کاهش می یابد.
خودرویی که مجهز به چراغ های جلوی تطبیقی است، جهت انجام وظیفه خود از حس گرهای الکترونیکی استفاده می کند تا سرعت خودرو را مشخص نماید. هم چنین، این حس گرها در تعیین میزان چرخش فرمان و انحراف از مسیر خودرو بسیار پرکاربرد هستند. برای مثال، هنگامی که خودرو در حال چرخش به دور خود است، مقدار انحراف از مسیر خودرو تغییر می کند. این حس گرها در حقیقت همان موتور کوچک داخل چراغ جلوی خودرو را به حرکت در می آورند که موجب چرخیدن پرتو نور چراغ می شوند. با این سیستم، پرتو روشنایی خودرو تا زاویه ۱۵ درجه از مرکز می چرخد. گفتنی است، چراغ های جلوی تطبیقی در مجموع می توانند ۳۰ درجه چرخش آزاد داشته باشند.
اگر چرخش ۱۵ درجه ای از مرکز کافی نباشد، مثلاً هنگام پارک کردن خودرو با سرعت کم یا حرکت بر سر پیچ ها با سرعت کم، روشنایی مضاعف می تواند مکمل چراغ های جلوی خودروی شما باشد. بدین منظور برخی از مدل های بی ام و مجهز به چراغ های گوشه ای یا کناری هستند. هنگامی که خودرو با سرعتی کم تر از ۴۰ کیلومتر بر ساعت در حال پیچیدن باشد، چراغ های کناری می توانند تا زاویه ۸۰ درجه از محیط پیرامون خودرو را روشن کنند. هنگامی که خودرو از پیچ خارج شد یا سرعت آن افزایش پیدا کرد، چراغ های کناری به طور خودکار خاموش می شوند.
در سیستم چراغ های تطبیقی، حس گر ها می توانند از چرخش بی مورد پرتو های نور هنگامی که نیاز نیست، جلوگیری کنند؛ مثلاً هنگامی که خودرو در حال حرکت به سمت عقب است، چراغ های تطبیقی از کار می افتند. این کار باعث می شود، رانندگان دیگر در اصطلاح کور نشوند. آن چه راجع به آینده این فن آوری باید گفت این است که بسیاری از سیستم های تطبیقی چراغ های جلو، از سیستم خود تنظیم کننده ارتفاع برخوردار هستند. این سیستم خود تنظیم کننده ارتفاع بدین صورت است که در مکان هایی که خودرو در سربالایی یا سراشیبی قرار دارد، ارتفاع روشنایی خودرو مطابق با جاده تطبیق داده می شود. به طور مثال، هنگامی که خودرو از یک دست انداز بزرگ می خواهد عبور کند، حین رسیدن به دست انداز، ابتدا جلوی خودرو بالا می رود و پرتو چراغ های جلو در حالت عادی، رو به آسمان جهت گیری می کنند. این مشکل تا زمانی که خودرو به مسیر مستقیم خود نیفتاده باشد، هم چنان پا برجاست و باعث می شود هنگامی که شما می خواهید از روی ریل قطار یا هر دست انداز دیگری عبور کنید، پرتو چراغ های جلو، چشمان راننده مقابل را هدف بگیرد و باعث تصادفات جبران ناپذیر و مرگبار شود. در حقیقت به جای این که چراغ های خودروی شما جاده مقابل را روشن نماید، باعث کور شدن راننده مقابل می شود. سیستم خود تنظیم کننده ارتفاع چراغ جلو با داشتن یک موتور مخصوص، به محض دریافت سیگنال از سوی حس گر، ارتفاع پرتو نور را کاهش می دهد و باعث روشن شدن مسیر روبرو می شود. این سیستم در حال حاضر بر روی خودرو های جدید اروپایی و آمریکایی قرار گرفته است. از آن جا که این روزها خودرو ها مجهز به چراغ های زنون هستند، عدم تجهیز آن ها به سیستم خود تنظیم کننده ارتفاع چراغ جلو سبب کور شدن چشمان راننده مقابل می شود.
چراغ های جلوی تطبیقی هنوز بر روی خیلی خودروها به طور استاندارد نصب نشده است و کمپانی های محدودی آن ها را به عنوان یک امکان ضروری بر روی خودرو به کار می برند. شرکت بی ام و این سیستم را به طور انتخابی بر روی تمام مدل های خود نصب کرده است. به طور مثال، مدل های سری ۷، سری M، سری ۳۳۵ و سری ۵۳۷ به طور استاندارد این سیستم را دارند. هم چنین، کمپانی رنو بر روی چند مدل از خودروهای تولیدی خودش نظیر لتیتیود، این سیستم را در اختیار خریداران گذاشته است. گفتنی است، شرکت فولکس واگن نیز این سیستم را در پکیج لوکس خوروی پاسات ارائه می کند. لکسوس و آئودی هم از دیگر کمپانی هایی هستند که این سیستم کاربردی را برای بسیاری از مدل های خود عرضه می کنند.
طراحان اتومبیل در حال گسترش دادن بسیاری از ایده های جدید برای چراغ های جلوی خودرو هستند که بر روی مدل های سال های پیش رو شاهد آن خواهیم بود. مثلاً چراغ های تطبیقی ترمز خودروی مقابل به شما این امکان را می دهد که از طریق آن ها بتوانید میزان شدت ترمز راننده مقابل را ببینید و از این طریق ضمن تنظیم نحوه ترمز گرفتن خودروی خودتان، از مشکلات و دردسر های پیش رو جلوگیری کنید. هنگامی که راننده ای به شدت ترمز می گیرد، چراغ های تطبیقی ترمز، نور بیش تری را از خود منتشر می کنند تا راننده عقبی از وضعیت خودروی شما با خبر شود. زمانی که راننده به آرامی پای خود را بر روی پدال ترمز می گذارد، این چراغ ها با نمایش یک درخشندگی ضعیف، به رانندگان پشت سری هشدار می دهند که مانع پیش رو آنقدرها هم خطرناک نیست؛ بنابراین نیازی نیست زیاد از سرعت خود بکاهید. به طور کلی، نیروی وارد بر پدال ترمز تعیین می کند که چراغ های عقب تطبیقی با چه سطح شدتی روشن شوند و این می تواند کمک بزرگی برای رانندگان پشت سری باشد.
