ترمز دستى براى ساکن کردن خودروى پارک شده خاموش یا روشن به کار مى رود. ترمز دستى توانایى دارد خودرو را در شیب ۳۰ درصد ساکن نگه دارد البته در موقعى که ترمز پایى عمل نکند مى توان از ترمز دستى تا حدودى براى متوقف کردن خودرو کمک گرفت. ترمز دستى معمولا روى چرخ هاى عقب نصب مى شود و به وسیله کابل یا سیمى با اهرم دستى داخل اتاق به کار مى افتد. براى آن که هر دو چرخ عقب هم زمان عمل کنند دو طرح وجود دارد؛ در یک طرح یک سیم به اهرم وصل مى شود که با کشیدن آن قطعه t شکلى حرکت لولایى کرده دو سیم متصل به چرخ هاى عقب را در یک زمان به حرکت در مى آورد و در طرح دیگر با کشیدن اهرم ترمز دستى دو سیم کشیده مى شود که هر سیم ترمز دستى یک چرخ عقب را فعال مى کند. براى آن که ترمز دستى در وضعیت انتخاب شده به وسیله راننده ثابت بماند دکمه ضامن کننده اى در روى اهرم طراحى شده است که با فشردن آن سیستم آزاد مى شود و مى توان اهرم را به کار انداخت. نصب ترمز دستى در سیستم ترمزهاى دیسکى دشوارتر است. در ترمز هاى دیسکى از اهرمى استفاده شده که با کشیدن آن پایه کشیده شده و دیسک در وسط دو لنت به طور مکانیکى فشرده مى شود. براى بالا بردن راندمان ترمز هاى کفشکى لازم است لقى کمى بین لنت و کاسه وجود داشته باشد. به علت سایش لنت ها مقدار لقى تنظیم شده ثابت و پایدار نیست بنابراین هر چند وقت یک بار سیستم ترمز نیاز به رگلاژ مجدد دارد. عمل رگلاژ ترمز گاهى به صورت دستى و گاهى هم به صورت اتوماتیک طراحى مى شود. در صورت دستى بودن، رگلاژ ابتدا به زیر محور چرخ جک زده شده پس از بلند
شدن چرخ از زمین، پیچ رگلاژ را مى چرخانند تا کاسه چرخ با لنت ها تماس بگیرد. سپس کمى پیچ رگلاژ را در جهت عکس پیچانده در لحظه تماس مختصر لنت با کاسه، عمل رگلاژ خاتمه مى پذیرد. در صورت رگلاژ اتوماتیک، با دنده عقب حرکت کرده به طور ناگهانى اهرم ترمز دستى را بالا مى کشیم. سپس با دنده مستقیم حرکت کرده دوباره اهرم ترمز دستى کشیده مى شود. این عمل آن قدر تکرار مى شود تا پدال در ارتفاع بالاترى عمل کند. در ضمن گاهى ترمز دستى روى میل گاردان خودرو (مانند لندروورها) نصب مى شود؛ در این صورت با کشیدن اهرم ترمز دستى میل گاردان قفل شده در نتیجه چرخ هاى محرک خودرو هم قفل مى شوند.
توصیه میشود عمل رگلاژ در تعمیرگاههای مجاز صورت گیرد.