شاید بازار خودروی کشورمان، از معدود بازارهایی در دنیا باشد که در آن اجحاف به مصرف‌کننده به معنای واقعی خود برقرار است. در این بازار، خودروهای ساده و کم‌مصرفی همچون هیوندای، کیا و تویوتا و…. با بهایی مشابه خودروهای لوکس به فروش می‌رسند و خودروهای لوکسی همچون بنز، ب‌ام‌و و لکسس و…. به قیمتی همپایِ سوپر لوکس‌ها و یا حتی هایپرکارها!. شما در این بازار عجیب‌وغریب و تا حدی سورئال (فرا واقعیت)، تمامی پس‌انداز و حاصل عمرتان را صرف خرید خودرویی خاص می‌کنید ولی در ازایش نه محصول بی‌عیب و نقصی تحویل می‌گیرید و نه حتی حسی از رضایت را هم تجربه می‌کنید. البته این وضع از سال ۹۰ بدین سو و با تشدید تحریم‌های ظالمانه غربی‌ها به‌مراتب بدتر نیز شده است و قطع روابط تجاری و بانکی با شرکای اصلی، بهانه خوبی را برای خودروسازان اساساً کم‌کار، راحت‌طلب، گران‌فروش و پرمدعایمان فراهم آورده تا بلکه در جاده‌ای هموارتر به تاخت‌وتاز همیشگی خود ادامه دهند.
در این میان، در بازار وانت‌بارهای کشورمان هم وضع به‌مراتب وخیم‌تری حتی نسبت به سواری‌ها برقرار است و معدود نسخه‌هایی که در این طیف عرضه می‌شوند نه از استانداردهای کیفی متعارفی بهره می‌برند و نه حتی ایمنی و استحکام حداقلی را دارا هستند و بدتر از همه، بخش عظیمی از تلفات جاده‌ای و تصادفات پرخطر درون و برون‌شهری هم از آن‌ها نشأت می‌گیرد.
اکنون که دیوار بلند تحریم‌های ظالمانه ترک برداشته، ما نیز به‌نوبه خود امیدواریم که خودروسازانمان در مسیر صحیح‌تر و رو به رشدتری گام بردارند و در وهله نخست، رضایت و منافع مصرف‌کننده ایرانی را ملحوظ دارند نه سودهای آن‌چنانی و بادآورده را. بگذریم.
در حال حاضر، در میان وانت‌بارهای زیر ۴۰ میلیون تومانی موجود در کشورمان، محصولی به بازار آمده که در قیاس با استانداردهای جهانی نسخه‌ای قدیمی به شمار می‌آید ولی لااقل نسبت دیگر رقبای کهن‌سالی که در کشورمان به تولید می‌رسند، نه‌تنها مدلی جدید، بلکه محصولی کاملاً مدرن و باکیفیت به نظر می‌رسد! این خودروی جدید، رنو/داچیا لوگان پیکاپ (PICK UP) نام دارد که در کشورمان با نام رنو تندر پیکاپ به فروش می‌رسد. وانت‌باری که با بهایی کمتر از ۴۰ میلیون تومان عرضه شده و نسخه درخوری در قیاس با دیگر رقبای کهنه و فرسوده خود می‌باشد.
رنو/داچیا لوگان پیکاپ یا همان تندر پیکاپ، نسخه‌ای COUPE UTILITY از مدل سدان آن به شمار می‌آید و برای نخستین بار هم، در تاریخ ۱۰ سپتامبر سال ۲۰۰۷ میلادی به بازارهای جهانی معرفی شد و در ۴ اکتبر همان سال نیز در نمایشگاه بین‌المللی خودروی بخارست رومانی به نمایش درآمد. از اکتبر سال ۲۰۰۸ میلادی، فروش و عرضه این خودرو در کشور آفریقای جنوبی نیز آغاز شد. خودروی مذکور در این کشور با نام نیسان NP 200 فروخته می‌شود و کماکان تولیدش در کنار رنو ساندرو ادامه دارد. در سال ۲۰۰۹ میلادی، این خودرو دستخوش یک فیس‌لیفت ملایم در بدنه خود گردید و درنهایت، در ماه جولای سال ۲۰۱۲ میلادی، تولید آن توسط شرکت داچیا خاتمه یافت و مدل DOKKER جایگزین آن شد.
طراحی
معدود خودروهایی را در این عالم می‌توان یافت که نسخه باری‌شان از مدل سواری آن زیباتر باشند ولی این اتفاقی است که برای این خودرو روی داده است، تا آنجایی که حتی می‌توان نسخه وانت رنو/داچیا لوگان را تا حدی زیبا هم به شمار آورد، در حالی که بر خلافش، نسخه سدان این خودرو چندان از مایه‌های زیبایی بهره نمی‌برد.
چند سال پیش، سایت خودرویی TOP SPEED، این خودرو را مورد تست و ارزیابی خود قرار داد و طرح بدنه آن را این‌گونه توصیف نمود: ” زبان طراحی تقریباً بی‌نقص ” طرحی که برای این پیکاپ، نمایی خاص و اروپایی را به ارمغان آورده است.
در نمای جلو، ما شاهد ظاهری کاملاً مشابه با نسخه سدان هستیم، همان کاپوت شیب‌دار و دید عالی روبه‌جلو به همراه دو عدد چراغ ساده. اما در نیمرخ، طراحی این خودرو از المان‌های قوی و تأثیرگذاری بهره می‌برد و در اینجا طرح منحنی شکل انتهای سقف به سمت جای بار، بیش از همه جلب نظر می‌کند، فرمی که نمایی زیبا و تا حدی مهیج را برای این وانت‌بار کوچک تدارک دیده و بی‌تردید وجود همین ترکیب بر جذابیت کلی طرح بیش‌ازپیش افزوده است. در طرفین درب‌ها، دو عدد زه پلاستیکی نسبتاً ضخیم جای گرفته‌اند که محافظ بدنه این خودرو از هرگونه خش و خراشی در هنگام برخوردهای احتمالی کوچک هستند؛ برخوردهایی که به سبب رفت‌وآمد مدام این دسته از خودروها در پارکینگ‌ها و معابر تنگ جهت عمل بارگیری، فراوان پیش می‌آیند. در نمای عقب هم، دو عدد چراغ با فرمی زیبا جای گرفته‌اند که از مدل MCV و یا استیشن آن به عاریت گرفته شده و با تلفیق با سپرهای عقب نمای درخوری را برای این بخش از خودرو مهیا نموده‌اند.
طول جای بار این خودرو معادل ۱.۸ متر است و حداکثر ظرفیت بارگیری آن نیز برابر با ۸۰۰ کیلوگرم است. در مقایسه با نسخه سدان، وانت تندر پیکاپ از ارتفاع بیشتری نسبت به سطح زمین برخوردار است و همچنین، فنربندی آن نیز جهت حمل بارهای سنگین تقویت شده است.
کابین
در کابین، کلیت داشبورد مشابه همان چیزی است که در نسخه سدان آن به کار رفته است. از آنجایی که ما در مورد خودرویی اقتصادی صحبت می‌کنیم، شاید نیازی به گفتن این مطلب نباشد که شما در کابین این خودرو با پلاستیک‌های سخت و متریال ارزان قیمت در محاصره تام قرار می‌گیرید. در بررسی‌هایی که پیش‌تر، از نمونه‌های ساخت رومانی آن صورت گرفت، برخی از اتصالات درون کابین کاملاً با یکدیگر جفت‌وجور نبود و صدالبته، کیفیت ساخت هم در حد اعلای این کلاس نبود.
طرح فرمان این خودرو با آنکه ابتدایی و پیش پا افتاده به نظر می‌رسد ولی کار با آن راحت بوده و در یک سفر طولانی هم خسته‌کننده نیست. صندلی‌ها نیز در جای خود از راحتی مناسب و درخوری برخوردارند و در پشت آن‌ها، یک مکان خالی برای قرار دادن ابزار و جعبه‌های کوچک وجود دارد و البته در کنار آن و در جای‌جای این کابین، محفظه‌های متعددی جهت جای‌دهی اشیاء شخصی سرنشینان تعبیه شده است.
پیشرانه
زیر کاپوت این خودرو، یک پیشرانه ۴ سیلندر به حجم ۱.۶ لیتر جای گرفته است که از توانی معادل ۱۰۵ اسب بخار و گشتاوری معادل ۱۴۰ نیوتن‌متر بهره می‌برد. این همان پیشرانه‌ای است که در نسخه سدان این خودرو و همچنین رنو ساندرو به کار رفته است. با توجه به وزن نسبتاً کم این خودرو، پیشرانه مذکور شتاب و سرعت درخوری را برای آن این وانت‌بار نسبتاً کوچک مهیا نموده است. این پیشرانه به همراه یک جعبه‌دنده ۵ سرعته دستی عرضه می‌شود.
ایمنی
گرچه نسخه سدان این پیکاپ فرانسوی/رومانیایی در زمان خود توانست سه ستاره را از موسسه ایمنی EURONCAP اروپا دریافت نماید ولی در سایت مربوط به این موسسه، اطلاعات و داده مستندی درباره ایمنی این وانت‌بار موجود نیست. شاید از آنجایی که این خودرو از ساختار نسبتاً همسانی با نسخه سدان خود برخوردار است، تا حدی بتوان آن نتایج را بدین خودرو هم تعمیم داد. به‌علاوه، این خودرو از دو کیسه هوای ایمنی بهره می‌برد و به سامانه‌های ایمنی متعددی همچون ABS و EBD نیز مجهز است، که درمجموع با توجه به بهای آن قابل‌قبول است، گرچه همچنان با استانداردهای روز دنیا فاصله دارد.
رانندگی
سواری این خودرو تا اندازه‌ای سخت و محکم حس می‌شود که البته این امر از طبیعت باربری آن نشأت می‌گیرد، طبیعتی که برای حمل و ترابری بارهای سنگین آفریده شده است و نه رانندگی نرم و مخملین. اما با این وجود، هدایت و سواری این خودرو در قیاس با دیگر رقبایی که در ایران تولید می‌شوند به‌مراتب سهل و آسان‌تر است. سیستم فنربندی آن در قسمت جلو از نوع مک‌فرسون به همراه اتصالات جناغی است که طرح آن از نسل دوم رنو کلیو به عاریت گرفته شده و در عقب هم با یک سیستم فنربندی تقویت شده مواجه ایم که در جزییات خود از سیستم محور پیچشی به همراه فنرهای مارپیچ بهره می‌برد.
بنا به مندرجات وب‌سایت‌های متعدد خودرویی، هندلینگ این خودرو در حد عالی نیست و کاملاً بدیهی است که غیر از این هم نمی‌تواند باشد زیرا ذات این خودرو اسپرتی نیست و فلسفه ساخت آن چیز دیگری است. اما در عین حال، تکان‌ها و نوسانات بدنه در آن تا حد زیادی مهار شده‌اند که این امر از فنربندی نسبتاً سفت آن مایه می‌گیرد. فرمان آن نیز تا اندازه‌ای سبک بوده ولی در عوض، بازخورد خوبی را از سطح جاده به دستان راننده منتقل نمی‌کند.
داوری نهایی
در هنگام ورود این خودرو در چند سال پیش، برخی از سایت‌های خودرویی، من‌جمله TOP SPEED، این وانت را به یک اسب بارکش نیرومند (RUGGED WORKHORSE) تشبیه نمودند که در عین حال، از هزینه نگهداری پایینی هم برخوردار است. سایت AUTOBLOG هم این خودروی باری را به‌عنوان نسخه‌ای کاربردی، راحت و نیز مقرون‌به‌صرفه، ستوده است. گرچه کابین این خودرو از المان‌های لوکس بی‌بهره است ولی از تجهیزات پایه‌ای خوبی بهره برده و کاملاً هم جوابگوی نیازهای شغلی مالک خود است. در کشورمان نیز، هیچ نسخه مشابه ای را در این بازه قیمتی نمی‌یابید که از مشخصاتی همسان با آن برخوردار بوده و حتی از لحاظ استانداردهای فنی و ایمنی هم به آن نزدیک باشد، درمجموع، تندر پیکاپ را می‌توان از معدود وانت‌بارهای شهری نسبتاً مدرن با برندی معتبر و با بهای زیر چهل میلیون تومان در ایران دانست که در این آشفته‌بازار خودرویی در کشورمان، از ارزش خرید به‌مراتب بالاتری نسبت به بقیه رقبای خود برخوردار است، حتی رقبایی که چند میلیون تومانی هم از آن ارزان‌ترند.
مشخصات فنی تندر پیک‌آپ
- حجم موتور: ۱۵۹۸ سی‌سی
- توان: ۱۰۵ اسب بخار در ۵۷۵۰ دور در دقیقه
- حداکثر گشتاور: ۱۴۰ نیوتن‌متر در ۳۷۵۰ دور در دقیقه
- شتاب صفر تا صد: ۱۰.۲ ثانیه
- حداکثر سرعت: ۱۷۰ کیلومتر بر ساعت (در برخی منابع عدد ۱۷۵ کیلومتر هم ذکر شد)
- مصرف ترکیبی سوخت: ۷.۵ لیتر در هر یک‌صد کیلومتر مسافت
- ضریب آئرودینامیک بدنه: ۰.۳۶
- نوع کالیپرهای ترمز جلو: دیسکی
- نوع کالیپرهای ترمز عقب: کاسه‌ای
- استاندارد آلایندگی: یورو ۴
ابعاد
- طول/عرض/ارتفاع: ۴۴۹۶/۱۷۳۵/۱۵۵۴ میلی‌متر
- فاصله بین دو محور: ۲۹۰۵ میلی‌متر
- وزن: ۱۱۲۰ کیلوگرم
- حجم باک بنزین: ۵۰ لیتر
- ظرفیت بارگیری: ۸۰۰ کیلوگرم
- فاصله کف خودرو از سطح زمین: ۱۵۵ میلی‌متر
- گنجایش جای بار: ۳۰۰ لیتر
ایمنی
- دو عدد کیسه هوای ایمنی (راننده، سرنشین جلو)
- سیستم ضد بلوکه ترمز ABS (4 کاناله)
- سیستم توزیع الکترونیکی نیروی ترمز EBD
- کمربندهای ایمنی سه نقطه‌ای
- و…
تجهیزات
- فرمان هیدرولیک
- سیستم تهویه مطبوع
- سیستم صوتی با قابلیت پخش CD و MP3
- دو عدد بلندگو
- چراغ مه شکن عقب
- سیستم ضد سرقت IMMOBLIZER
- پشت‌سری قابل تنظیم ارتفاع
- تنظیم دستی صندلی‌ها در چهار جهت
- سیستم قطع سوخت خودکار
و……
قیمت
در ایران: ۳۵.۳ میلیون تومان (دو ایربگ، ثبت‌نام در نمایندگی) – ۳۴.۳ میلیون تومان (تک ایربگ، ثبت‌نام در نمایندگی)
منابع:
WIKIPEDIA.ORG
TOPSPEED.COM
AUTOBLOG.COM
NETCARSHOW.COM