پس از احیای دوباره سری ۶ در زمانی نزدیک به یک دهه پیش، این کانورتیبل بزرگ ب‌ام‌و همواره یک جایگاه حسادت‌برانگیز در دنیای خودرو اشغال کرده که کمتر رقیب مستقیمی برای آن پیدا می‌شود. جایی که مرسدس‌بنز کلاس S کابریولت با قیمتی به مراتب بالاتر عرضه می‌شود و کلاس E نیز در سطح پایین‌تری قرار می‌گیرد. همچنین مرسدس SL صندلی عقب ندارد و قیمت مدل سقف‌باز پورشه ۹۱۱ کاررا هم چندان قابل‌مقایسه نیست. در واقع، فورد موستانگ و شورولت کامارو علی‌رغم قیمتی که دارند، یکی از نزدیک‌ترین رقبای سری ۶ محسوب می‌شوند.
امّا مطمئناُ مدل‌های ارزان‌تر و خشن‌تر امریکایی، از نظر طراحی داخلی، نمی‌توانند حتی به گرد پای ب‌ام‌و برسند. در واقع، می‌توان تا آنجا پیش رفت که کابین ۶۴۰i را بهترین مکان در بین محصولات ب‌ام‌و بدون استفاده از نشان «آلپینا» دانست. بیشتر از همه، یک روکش چوبی جلب‌توجه می‌کند که بر روی کنسول اعمال شده است. این پوشش که ب‌ام‌و آن را “Fineline” معرفی می‌کند، در دوره‌ای که بسیاری از خودروها در استفاده از انواع مختلف فیبرکربن در کابین‌هایشان افراط می‌کنند، حال و هوایی تازه و مدرن ایجاد کرده است.
همانند سایر مدل‌های گرند تورینگ، صندلی‌های عقب این خودرو نیز فضای چندان زیادی برای پاها ندارند. شاید اگر سقف خودرو جمع شده باشد، شرایط برای ورود و خروج سرنشینان عقب راحت‌تر باشد. در مورد سر و صدای داخل کابین، و به‌ویژه در زمانی که سقف در سر جای خود قرار گرفته، ب‌ام‌و دست‌کمی از موستانگ GT کانورتیبل ندارد و میزان نویز در سرعت ۱۱۲/۶۵ کیلومتر بر ساعت برابر ۶۸ دسی‌بل اندازه‌گیری شده است. این در حالی است که موستانگ یک گیربکس دستی نیز در اختیار قرار می‌دهد. امّا اگر می‌خواهید در سری ۶ یک پدال کلاچ داشته باشید، باید به سراغ یک M6 بروید.
در غیر این صورت، خودروی شما برای انتقال قدرت از یک سیستم آشنا و فوق‌العاده گیربکس ۸ سرعته اتوماتیک ZF استفاده می‌کند که توسط پدل‌ها یا انتخاب دنده الکترونیک ب‌ام‌و کنترل می‌شود. گیربکس ZF که گشتاوری معادل ۴۴۷/۴ نیوتن‌متر از یک موتور توربوی شش سیلندر با قدرت ۳۱۵ اسب‌بخار در اختیار دارد، آن را به چرخ‌های عقب هدایت می‌کند. در نتیجه، سری ۶ می‌تواند در عرض ۱۳/۶ ثانیه مسیری به طول یک‌چهارم مایل را کامل کند و شتابی برابر ۴/۹ ثانیه در رسیدن به سرعت ۹۶/۶ کیلومتر بر ساعت داشته باشد. این آمار به ترتیب ۰/۸ و ۰/۳ ثانیه عقب‌تر از مدل دو توربوشارژر V-6 مرسدس SL400 هستند که قبلاً تست شده است. این در حالی است که مدل مرسدس‌بنز قدرتی به میزان ۳۲۹ اسب‌بخار و گشتاوری معادل ۴۸۰ نیوتن‌متر در دسترس داشته است. همچنین عملکرد ب‌ام‌و ۶۴۰i در این زمینه‌ها نسبت به مدل با گیربکس دستی موستانگ GT به ترتیب، به اندازه ۰/۴ و ۰/۲ کُندتر است.
شاید اندک مشتریانی در بازار خودرو پیدا شوند که بخواهند در مورد خرید یکی از مدل‌های سری ۶، موستانگ یا کامارو تصمیم‌گیری کنند. احتمالاً چنین فردی ترجیح می‌دهد که هر دو مدل را خریداری کند تا هم طبع علاقه‌مند به خودروهای امریکایی خود را پاسخ دهد و هم به دلایل دیگر، طعم داشتن یک ب‌ام‌و را نیز بچشد.
موستانگ و کامارو از نظر ارزش در مقابل پولی که برای آنها پرداخت می‌شود، مطمئناً در سطح بسیار بالاتری نسبت به ب‌ام‌و قرار دارند. در واقع، این مدل بزرگ ب‌ام‌و در هیچ زمینه‌ای، از یک شرایط استثنایی برخوردار نیست. یک مدل بنز با قیمتی قابل‌مقایسه با سری ۶، برای مسافرت‌های طولانی دارای یک شرایط راحت‌تر و مناسب‌تر است. همچنین در میان محصولات دیگر ب‌ام‌و، مدل M235i در زمینه هندلینگ و به‌ویژه در اعتماد به نفس سیستم فرمان، شرایط بسیار خوبی دارد. اگر هم بخواهیم، بازه قیمت مدل‌ها را فراتر ببریم، مدل ۹۱۱ را می‌توانیم مثال بزنیم که شرایط راحت‌تر و هیجان‌انگیزتری در اختیار قرار می‌دهد.
خودروی تست‌شده در اینجا که با پکیج M اسپورت ب‌ام‌و همراه است، شرایط اسپورتی زیادی را فراهم کرده است. با این حال، وزن ۲ تُنی ۶۴۰i اندکی برای موتور توربوی شش سیلندر سنگین به نظر می‌رسد. در تست لغزش در پیچ، مدل بزرگ سری ۶ با استفاده از تایرهای گرند تورینگ تابستانی، چسبندگی‌ای به میزان ۰.۸۶ g از خود نشان می‌دهد. این در حالی است که در همین تست، مدلی مانند شورولت مالیبو همین عملکرد را با استفاده از تایرهای تمام‌فصل داشته است. علاوه بر این، سواری با ۶۴۰i اندکی سخت و خشونت بار است و این موضوع، حتی در مسیرهای صاف و هموار نیز احساس می‌شود. البته کافی است تا حالت «کامفورت پلاس» را فعال کنید تا به مسئله «کیفیت سواری» در سیستم تعلیق رسیدگی شود.
شاید بسیاری از علاقه‌مندان تنظیمات ویژه سیستم تعلیق ب‌ام‌و را ترجیح دهند، ولی ب‌ام‌و ۶۴۰i اتومبیلی است که برای افراد خاص ساخته شده است؛ کسانی که کمتر در داخل مدل‌هایی مانند کامارو یا موستانگ دیده می‌شوند و احتمالاً حالت «کامفورت پلاس» را ترجیح خواهند داد.
مشخصات:
- نوع خودرو: موتور جلو،دیفرانسیل عقب، ۴ سرنشین، ۲ در کانورتیبل.
- قیمت مدل تست: ۹۰۹۹۵ دلار (قیمت مدل پایه: ۸۷۸۹۵ دلار).
- نوع موتور: DOHCشش سیلندر در یک ردیف با ۲۴ سوپاپ، توربوشارژر و خنک‌کننده داخلی،بلوک و رویه آلومینیومی، انژکتور سوخت مستقیم.
- گنجایش: ۲۹۷۹ سی‌سی.
- قدرت: ۳۱۵ اسب بخار در ۶۰۰۰ دور در دقیقه.
- گشتاور: ۴۴۷/۴ نیوتن‌متر در ۱۴۰۰ دور در دقیقه.
- گیربکس: ۸ سرعته اتوماتیک با حالت شیفت دستی.
ابعاد:
- فاصله محوری: ۲/۸۵۵ متر.
- طول ماشین: ۴/۸۹۵ متر.
- عرض: ۱/۸۹۵ متر.
- ارتفاع: ۱/۳۶۴ متر.
- وزن کلی: ۱۹۱۵ کیلوگرم.
تست‌های سرعت:
- صفر تا ۹۶/۶ کیلومتر بر ساعت: ۴/۹ ثانیه.
- صفر تا ۱۶۰/۹ کیلومتر بر ساعت: ۱۲/۷ ثانیه.
- صفر تا ۲۰۹/۲ کیلومتر بر ساعت: ۲۴/۲ ثانیه.
- استارت در حال حرکت بین ۸ تا ۹۶/۶ کیلومتر بر ساعت: ۵/۹ ثانیه.
- عبور از یک‌چهارم مایل: ۱۳/۶ ثانیه با سرعت نهایی ۱۶۵/۷۶ کیلومتر بر ساعت.
- سرعت نهایی (تخمین خودروساز): ۲۴۹/۴۵ کیلومتر بر ساعت.
- مسافت ترمز از سرعت ۱۱۲/۶ کیلومتر بر ساعت: ۵۰/۵۹۷ متر.
- چسبندگی در پیچی به قطر ۳۰۰ فوت: ۸۶
مصرف سوخت:
- تخمین سازمان حفاظت محیط زیست امریکا: ۱۱/۸ لیتر در شهر و ۷/۵۹ لیتر در بزرگراه در هر ۱۰۰ کیلومتر.
- مصرف سوخت در تست: ۹/۴۱ لیتر در هر ۱۰۰ کیلومتر.
منبع: caranddriver